Οι κουρσάροι

Ακρωτήριο Αγκούλχας, 1667. Καθώς ο πόλεμος ανάμεσα στην Αγγλία και την Ολλανδία μαίνεται στη θάλασσα, ο σερ Φράνσις Κόρτνεϊ κι ο γιος του Χαλ έχουν στήσει καρτέρι με την καραβέλα τους στ' ανοιχτά της Νότιας Αφρικής. Μέσα από ατελείωτα μερόνυχτα αναμονής, μια ολλανδική γαλέρα εμφανίζεται στον ορίζοντα. Έρχεται από την Ανατολή φορτωμένη μπαχαρικά, ξυλεία και χρυσάφι. . . Οι Άγγλοι κουρσάροι καταλαμβάνουν με ρεσάλτο το πλοίο, που εκτός από το πολύτιμο φορτίο του μεταφέρει τον Ολλανδό κυβερνήτη της αποικίας της Καλής Ελπίδας, την όμορφη γυναίκα του και τον διοικητή της στρατιωτικής φρουράς, και το οδηγούν στο κρησφύγετό τους, στη Λιμνοθάλασσα των Ελεφάντων. Στα ίδια νερά, όμως, πλέει και το καράβι του Σκοτσέζου Κόχραν, κόμη του Κουμπρέ. Ο Γύπας, όπως τον φωνάζουν για την απληστία του, ανακαλύπτει το λημέρι του σερ Φράνσις κι επιχειρεί ν' αρπάξει τα λάφυρα και τους αιχμαλώτους του. Κι έτσι αρχίζει μια μανιασμένη καταδίωξη σε στεριά και θάλασσα, ένας θανάσιμος αγώνας στον οποίο δεν θα υπάρξει κανένα έλεος για τους ηττημένους. .