Μετάβαση

Στην ποιητική συλλογή «Μετάβαση» συνυπάρχουν οι συλλογές ποιημάτων «Διαισθητικό» του Γιάννη Σμίχελη και «Συνομιλία με το Εμείς» της Νεφέλης Σμίχελη.

Εισαγωγικό σημείωμα της έκδοσης

Είχαμε ξεχάσει την πείνα της ζωής.

Στις φλέβες μας έρεε η τοξικότητα της απάθειας.

Τα όνειρα είχαν τροποποιηθεί σ’ ευρωδολάρια.

Και οι αξίες σε μετοχές προς πληστειριασμό.

Η διαίσθηση μ’ ώθησε στη φυγή.

Και ως ξένος πια είχα μοναχά μια επιλογή,

την Ιθάκη να ψάξω στη μετανάστευση.

Το μακρινό ταξίδι της αναζήτησης

να με πείσει με τον σκληρό τρόπο της επιβίωσης

πως όταν πεινάω δε χρειάζεται να ονειρεύομαι καρβέλια,

μα πως χωράω ολόκληρος μέσα μου

και ταιριάζω, δίχως περικοπές με τον κάθε άλλο.

Γ. Σ.

Διαισθητικό του Γιάννη Σμίχελη

Μέσα στα φώτα της πόλης απλώνεις χρώματα,

αλλάζεις σώματα, δίνεσαι, δίχως να ζητάς.

Στο σύμπαν είναι αδέσποτη η χαρά.

Το παραμύθι του μυαλού σου πιπιλάς,

όπως τον μαστό της μάνας,

στην αγκαλιά και στην ακροβασία του πάθους.

Σε γουργουρητό βαθύ πλέεις με την ηδονή

της σάρκας στις ατέλειωτες καμπύλες

λαξευμένες απ’ τις ανάσες και τα βογκητά της,

την υγρασία της θαλασσινής αύρας

ποταμιού φρεσκάδα, κρυστάλλινη φορεσιά.

Συνομιλία με το Εμείς της Νεφέλης Σμίχελη

Γεννήθηκα μια μέρα που το χάραμα ίσκιους ανέτειλε

και το παιδί που είχα μέσα μου πότε έκλαιγε και πότε γελούσε.

Γεννήθηκα μέσα σε ένα μύθο που τα κομμάτια του, τα χάιδευε δειλά

η ελπίδα και η ψυχή ανάσαινε τους χτύπους της μοναξιάς.

Γεννήθηκα μες την πέτρα και η χαρά δεν ήταν τίποτε

άλλο παρά μια ανάσα στο βροντερό γέλιο της καρδιάς.

Γεννήθηκα αλφάδι που μετρούσε την υπερβολή στα σταυροδρόμια

της τρέλας μου για να αποθέσει φόρο τιμής σε αυτό το κάτι που ζύγωνε.