0
Your Καλαθι
Έρωτες καλλιτεχνών ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ
Περιγραφή
Ο Μπέρναρντ Σω υπήρξε μια μεγάλη προσωπικότητα για την αγγλοσαξωνική λογοτεχνία. Είναι ένας από τους πιο διάσημους Ιρλανδούς συγγραφείς μαζί με τον Όσκαρ Ουάϊλντ! Γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1856 στο Δουβλίνο και πέθανε στις 2 Νοεμβρίου 1950 στην Αγγλία. Ο Σω έζησε τη Βικτωριανή Εποχή αλλά και τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Το έργο του σε συνδυασμό με την εκκεντρική ιδιοσυγκρασία του, τον καθιστούν ακόμη και σήμερα ως έναν από τους πιο αγαπητούς συγγραφείς. Παρακάτω αναφέρονται ορισμένα πράγματα που αξίζει να θυμόμαστε για τη ζωή του και το έργο του!
1. Το σπουδαίο έργο του.
Ο Μπέρναρντ Σω έγινε γνωστός ως θεατρικός συγγραφέας και ως κριτικός συγγραφικών έργων. Γεννήθηκε και μεγάλωσε με μια παθιασμένη αγάπη για τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Τα έργα του έχουν έντονο το στοιχείο της σάτιρας και του μαύρου χιούμορ. Το έργο που τον απογείωσε ήταν το ”Πυγμαλίων” το οποίο μάλιστα του έφερε και αρκετά χρήματα. Άλλα σπουδαία έργα του, που έγιναν θεατρικές παραστάσεις, είναι πάνω από πενήντα και ενδεικτικά, ορισμένα αριστουργήματα είναι: ”Πολύ αληθινό για να είναι καλό”, ”Στα βράχια”, ”To Σπίτι της Πονεμένης Καρδιάς”, ”Άνθρωπος και Υπεράνθρωπος”, ”H Mεγάλη Αικατερίνη”, ”Ο Αύγουστος κάνει το κομμάτι του”, ”Χωριάτικο Φλερτ”, ” Η Εκατομμυριούχος”, ”Οι Έξι Αστοί του Καλαί”, ”Στη Χρυσή Εποχή του Καλού Καρόλου”, ”Καίσαρ και Κλεοπάτρα”, ”Ο Μαθητής του Διαβόλου”, ” Ο Άνθρωπος και τα Όπλα”, ”Ο Ανδροκλής και το Λιοντάρι”, ”Η Αναλαμπή της Πραγματικότητας”, ”Όσο μακριά μπορεί να φτάσει η σκέψη”, ”Σαίξπηρ εναντίον Σω”. Στην πεζογραφία υπήρξε επίσης αρκετά δραστήριος με έργα μεταξύ των οποίων είναι: ”Έρωτας μεταξύ Καλλιτεχνών”, ”Ανωριμότητα”, ”Ο Παράλογος Κόμπος” και ”Η θαυμαστή εκδίκηση”. Έγραψε επίσης πολλά κείμενα πολιτικού περιεχομένου όπως: ”Οδηγός της Ευφυούς Γυναικός στον Σοσιαλισμό και στον Καπιταλισμό”, ”Σοσιαλισμός για Εκατομμυριούχους”, ”Το Αδύνατον του Αναρχισμού” και ”Τι είναι Σοσιαλισμός”.
2. Η Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας ήταν το δεύτερό του σπίτι.
Η κλίση του Μπέρναρντ Σω γύρω από τα Γράμματα και τις Τέχνες, υποστηρίχθηκε από πολύ μικρή ηλικία. Διάβασε εφημερίδα, για πρώτη φορά, στα πέντε του χρόνια κάτι που θεωρήθηκε από την οικογένειά του, ως ένδειξη οτι ήταν ένα πολύ ιδιαίτερων ικανοτήτων παιδί. Η μητέρα του ήταν τραγουδίστρια και τον πήγαινε συχνά στην Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας, όπου μπορούσε να θαυμάσει έργα και να δημιουργεί πρότυπα. Του άρεσε πολύ το τραγούδι και ήταν ένα παιδί, γεμάτο ενέργεια.
3. Το χιούμορ του το κληρονόμησε από τον πατέρα του.
Ο Μπέρναρντ Σω δε μεγάλωσε εύκολα. Ήταν ένα μοναχικό παιδί, το οποίο συνεχώς αφιέρωνε χρόνο στις εσωτερικές του αναζητήσεις και στο διάβασμα. Παρόλο που η καταγωγή του ήταν αριστοκρατική , ο πατέρας του δεν τα κατάφερε ως έμπορος σιταριού και στα επαγγελματικά του μόνο καλά δεν τα πήγαινε. Από την άλλη πλευρά, ο πατέρας του Μπέρναρντ Σω ήταν ένας άνθρωπος που έβρισκε πάντα τη φωτεινή πλευρά της ζωής ακόμη και στις χειρότερες καταστάσεις. Έτσι, ο μετέπειτα διάσημος συγγραφέας, είχε δύο γονείς οι οποίοι του χάραξαν τον δρόμο δίνοντάς του ευαισθησία, κλίση προς τις τέχνες αλλά και πολύ αισιόδοξη στάση απέναντι στη ζωή.
4. Η σχέση με τους γονείς του και η εγκατάστασή του στην Αγγλία.
Λόγω οικονομικών δυσκολιών, οι γονείς του χώρισαν και η μητέρα του μετανάστευσε στο Λονδίνο για μια καλύτερη ζωή μαζί με τις δύο αδελφές του. Ο Μπέρναρντ Σω, εν μέσω αυτών των οικονομιών δυσκολιών, έμεινε με τον πατέρα του μέχρι να τελειώσει το σχολείο και, στη συνέχεια, πήγε και αυτός στην Αγγλία. Η μητέρα του τον υποστήριζε ψυχολογικά, καθώς περνούσε ώρες μαζί του στη βιβλιοθήκη όταν εκείνος διάβαζε και έγραφε. Δυστυχώς, το διαζύγιο των γονέων του έκανε τον πατέρα του αλκοολικό και ο Σω μίσησε κυριολεκτικά το ποτό. Ως νέος, άρχισε να πλησιάζει ολοένα και περισσότερο ανθρώπους της βρετανικής πνευματικής και πολιτικής ελίτ. Το όραμά του, ήταν να δώσει αγώνα για μια καλύτερη ζωή όλων εκείνων που δεν είχαν τα απαραίτητα για να επιβιώσουν, καθώς θυμόταν τα φτωχικά γειτονικά νοικοκυριά στην πατρίδα του την Ιρλανδία.
5. Ονειρευόταν να γίνει Σαίξπηρ.
Ο Μάκβεθ ήταν το αγαπημένο έργο του Σω καθώς λάτρευε κυριολεκτικά τον Σαίξπηρ. Θεωρούσε τον εαυτό του ονειροπόλο και πέρναγε ώρες ατελείωτες διαβάζοντας ξανά και ξανά τον Σαίξπηρ. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί πως θεωρούσε ότι ένιωθε αρκετή μοναξιά στον κόσμο και ότι δύσκολα μπορούσε να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους, πιστεύοντας ότι είναι ένας άνθρωπος μιας άλλης εποχής. Αρκετά ρομαντικός και πολύ ευαίσθητος!
6. Αντιπαθούσε ιδιαίτερα τους δασκάλους.
Ως νέος επηρεάστηκε βαθιά από το διαζύγιο των γονέων του, το οποίο επηρέασε τις σχολικές του επιδόσεις πολύ αρνητικά. Σε συνδυασμό με την σταδιακή ψυχολογική κατάρρευση του πατέρα του, ο Μπέρναρντ Σω έδειχνε ολοένα και πιο αποστασιοποιημένη συμπεριφορά απέναντι στο σχολείο και δε δίστασε στα έργα του να το δείξει αυτό, γράφοντας φράσεις ”όποιος είναι αποτυχημένος, διδάσκει” και να χαρακτηρίζει τα σχολεία ”φυλακές”. Η εναντίωσή του στον τρόπο που η εκπαίδευση λάμβανε χώρα, επηρέασε βαθιά όχι μόνο άλλους συγγραφείς αλλά και παιδαγωγούς.
7. Το Νόμπελ και η Όντρεϊ Χέπμπορν.
Σε ηλικία 69 ετών, ο Μπέρναρντ Σω τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας (1925). Οι χαμηλές σχολικές του επιδόσεις αλλά και τα οικογενειακά του προβλήματα που είχε στην παιδοεφηβική του ηλικία, δε στάθηκαν εμπόδιο στο να λάμψει σε παγκόσμιο επίπεδο το άστρο του. Ακόμη και στα 94 του χρόνια, έγραφε θεατρικό έργο το οποίο δεν κατάφερε να τελειώσει καθώς πέθανε στις 2 Νοεμβρίου 1950. Στο φημισμένο Θέατρο Broadway, έξι χρόνια μετά τον θάνατό του, ανέβηκε το αριστούργημά του ”Πυγμαλίων” ενώ στην τηλεόραση, μεταφέρθηκε το ίδιο έργο το 1964 με πρωταγωνίστρια την Όντρεϊ Χέπμπορν.
1. Το σπουδαίο έργο του.
Ο Μπέρναρντ Σω έγινε γνωστός ως θεατρικός συγγραφέας και ως κριτικός συγγραφικών έργων. Γεννήθηκε και μεγάλωσε με μια παθιασμένη αγάπη για τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Τα έργα του έχουν έντονο το στοιχείο της σάτιρας και του μαύρου χιούμορ. Το έργο που τον απογείωσε ήταν το ”Πυγμαλίων” το οποίο μάλιστα του έφερε και αρκετά χρήματα. Άλλα σπουδαία έργα του, που έγιναν θεατρικές παραστάσεις, είναι πάνω από πενήντα και ενδεικτικά, ορισμένα αριστουργήματα είναι: ”Πολύ αληθινό για να είναι καλό”, ”Στα βράχια”, ”To Σπίτι της Πονεμένης Καρδιάς”, ”Άνθρωπος και Υπεράνθρωπος”, ”H Mεγάλη Αικατερίνη”, ”Ο Αύγουστος κάνει το κομμάτι του”, ”Χωριάτικο Φλερτ”, ” Η Εκατομμυριούχος”, ”Οι Έξι Αστοί του Καλαί”, ”Στη Χρυσή Εποχή του Καλού Καρόλου”, ”Καίσαρ και Κλεοπάτρα”, ”Ο Μαθητής του Διαβόλου”, ” Ο Άνθρωπος και τα Όπλα”, ”Ο Ανδροκλής και το Λιοντάρι”, ”Η Αναλαμπή της Πραγματικότητας”, ”Όσο μακριά μπορεί να φτάσει η σκέψη”, ”Σαίξπηρ εναντίον Σω”. Στην πεζογραφία υπήρξε επίσης αρκετά δραστήριος με έργα μεταξύ των οποίων είναι: ”Έρωτας μεταξύ Καλλιτεχνών”, ”Ανωριμότητα”, ”Ο Παράλογος Κόμπος” και ”Η θαυμαστή εκδίκηση”. Έγραψε επίσης πολλά κείμενα πολιτικού περιεχομένου όπως: ”Οδηγός της Ευφυούς Γυναικός στον Σοσιαλισμό και στον Καπιταλισμό”, ”Σοσιαλισμός για Εκατομμυριούχους”, ”Το Αδύνατον του Αναρχισμού” και ”Τι είναι Σοσιαλισμός”.
2. Η Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας ήταν το δεύτερό του σπίτι.
Η κλίση του Μπέρναρντ Σω γύρω από τα Γράμματα και τις Τέχνες, υποστηρίχθηκε από πολύ μικρή ηλικία. Διάβασε εφημερίδα, για πρώτη φορά, στα πέντε του χρόνια κάτι που θεωρήθηκε από την οικογένειά του, ως ένδειξη οτι ήταν ένα πολύ ιδιαίτερων ικανοτήτων παιδί. Η μητέρα του ήταν τραγουδίστρια και τον πήγαινε συχνά στην Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας, όπου μπορούσε να θαυμάσει έργα και να δημιουργεί πρότυπα. Του άρεσε πολύ το τραγούδι και ήταν ένα παιδί, γεμάτο ενέργεια.
3. Το χιούμορ του το κληρονόμησε από τον πατέρα του.
Ο Μπέρναρντ Σω δε μεγάλωσε εύκολα. Ήταν ένα μοναχικό παιδί, το οποίο συνεχώς αφιέρωνε χρόνο στις εσωτερικές του αναζητήσεις και στο διάβασμα. Παρόλο που η καταγωγή του ήταν αριστοκρατική , ο πατέρας του δεν τα κατάφερε ως έμπορος σιταριού και στα επαγγελματικά του μόνο καλά δεν τα πήγαινε. Από την άλλη πλευρά, ο πατέρας του Μπέρναρντ Σω ήταν ένας άνθρωπος που έβρισκε πάντα τη φωτεινή πλευρά της ζωής ακόμη και στις χειρότερες καταστάσεις. Έτσι, ο μετέπειτα διάσημος συγγραφέας, είχε δύο γονείς οι οποίοι του χάραξαν τον δρόμο δίνοντάς του ευαισθησία, κλίση προς τις τέχνες αλλά και πολύ αισιόδοξη στάση απέναντι στη ζωή.
4. Η σχέση με τους γονείς του και η εγκατάστασή του στην Αγγλία.
Λόγω οικονομικών δυσκολιών, οι γονείς του χώρισαν και η μητέρα του μετανάστευσε στο Λονδίνο για μια καλύτερη ζωή μαζί με τις δύο αδελφές του. Ο Μπέρναρντ Σω, εν μέσω αυτών των οικονομιών δυσκολιών, έμεινε με τον πατέρα του μέχρι να τελειώσει το σχολείο και, στη συνέχεια, πήγε και αυτός στην Αγγλία. Η μητέρα του τον υποστήριζε ψυχολογικά, καθώς περνούσε ώρες μαζί του στη βιβλιοθήκη όταν εκείνος διάβαζε και έγραφε. Δυστυχώς, το διαζύγιο των γονέων του έκανε τον πατέρα του αλκοολικό και ο Σω μίσησε κυριολεκτικά το ποτό. Ως νέος, άρχισε να πλησιάζει ολοένα και περισσότερο ανθρώπους της βρετανικής πνευματικής και πολιτικής ελίτ. Το όραμά του, ήταν να δώσει αγώνα για μια καλύτερη ζωή όλων εκείνων που δεν είχαν τα απαραίτητα για να επιβιώσουν, καθώς θυμόταν τα φτωχικά γειτονικά νοικοκυριά στην πατρίδα του την Ιρλανδία.
5. Ονειρευόταν να γίνει Σαίξπηρ.
Ο Μάκβεθ ήταν το αγαπημένο έργο του Σω καθώς λάτρευε κυριολεκτικά τον Σαίξπηρ. Θεωρούσε τον εαυτό του ονειροπόλο και πέρναγε ώρες ατελείωτες διαβάζοντας ξανά και ξανά τον Σαίξπηρ. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί πως θεωρούσε ότι ένιωθε αρκετή μοναξιά στον κόσμο και ότι δύσκολα μπορούσε να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους, πιστεύοντας ότι είναι ένας άνθρωπος μιας άλλης εποχής. Αρκετά ρομαντικός και πολύ ευαίσθητος!
6. Αντιπαθούσε ιδιαίτερα τους δασκάλους.
Ως νέος επηρεάστηκε βαθιά από το διαζύγιο των γονέων του, το οποίο επηρέασε τις σχολικές του επιδόσεις πολύ αρνητικά. Σε συνδυασμό με την σταδιακή ψυχολογική κατάρρευση του πατέρα του, ο Μπέρναρντ Σω έδειχνε ολοένα και πιο αποστασιοποιημένη συμπεριφορά απέναντι στο σχολείο και δε δίστασε στα έργα του να το δείξει αυτό, γράφοντας φράσεις ”όποιος είναι αποτυχημένος, διδάσκει” και να χαρακτηρίζει τα σχολεία ”φυλακές”. Η εναντίωσή του στον τρόπο που η εκπαίδευση λάμβανε χώρα, επηρέασε βαθιά όχι μόνο άλλους συγγραφείς αλλά και παιδαγωγούς.
7. Το Νόμπελ και η Όντρεϊ Χέπμπορν.
Σε ηλικία 69 ετών, ο Μπέρναρντ Σω τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας (1925). Οι χαμηλές σχολικές του επιδόσεις αλλά και τα οικογενειακά του προβλήματα που είχε στην παιδοεφηβική του ηλικία, δε στάθηκαν εμπόδιο στο να λάμψει σε παγκόσμιο επίπεδο το άστρο του. Ακόμη και στα 94 του χρόνια, έγραφε θεατρικό έργο το οποίο δεν κατάφερε να τελειώσει καθώς πέθανε στις 2 Νοεμβρίου 1950. Στο φημισμένο Θέατρο Broadway, έξι χρόνια μετά τον θάνατό του, ανέβηκε το αριστούργημά του ”Πυγμαλίων” ενώ στην τηλεόραση, μεταφέρθηκε το ίδιο έργο το 1964 με πρωταγωνίστρια την Όντρεϊ Χέπμπορν.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
