Αντιγόνη Κλασσικά εικονογραφημένα Τ. 1167

Αφού αλληλοσκοτώθηκαν τα δυο αδέρφια, τα παιδιά του Οιδίποδα, για τη βασιλεία των Θηβών, ο θείος τους ο Κρέων, που πήρε την εξουσία, έβγαλε διαταγή να θάψουν τον έναν απ' τους δυο, τον Ετεοκλή, που υπεράσπισε την πόλη· αλλά τον Πολυνείκη, που είχε έρθει μ' εχθρικό στρατό να την κατακτήσει, να τον αφήσουν άθαφτον.
Με την πράξη αυτή έκαμε ασέβεια, αφού ήθελε να τιμωρήσει ένα νεκρόν. Η αδελφή και των δύο αδελφών, η Αντιγόνη, αποφασίζει να παρακούσει τη διαταγή του Κρέοντα και να θάψει το πτώμα του αδελφού της. Ο Κρέων γι' αυτό την καταδικάζει και την κλείνει ζωντανή σε υπόγειο μνήμα.
Ο Αίμων, ο γιος του Κρέοντα, που ήταν αρραβωνιαστικός της Αντιγόνης, αφού μάταια παρακάλεσε τον πατέρα του ν' αλλάξει γνώμη και να μην καταδικάσει την Αντιγόνη για την ασέβειά της, πηγαίνει στο υπόγειο που είχε κλειστεί η Αντιγόνη και βρίσκοντάς την πεθαμένη, γιατί είχε κρεμαστεί από μια θηλειά που είχε φτιάξει με σεντόνι, μαχαιρώνεται και πεθαίνει, πριν προφτάσει ο πατέρας του να τον εμποδίσει.
Μόλις έμαθε η μητέρα του Αίμονα τον θάνατο του παιδιού της, απελπίζεται κι αυτοκτονεί, έτσι ο Κρέων τιμωρήθηκε για την ασέβειά του.
Αυτός είναι ο μύθος της περίφημης τραγωδίας του Σοφοκλή.