Σοφοκλέους Τραγωδίες

Στον πολύτελή αυτό τόμο περιλαμβάνονται οι παρακάτω τραγωδίες:

Οιδίπους τύραννος
Οιδίπους επί Κολωνώ
Φιλοκτήτης
Αντιγόνη
Ηλέκτρα
Αίας
Τραχίνιαι


Ο Ιωάννης Γρυπάρης (1871-1942), ποιητής μεταφραστής και φιλόλογος, γεννήθηκε στη Σίφνο από γενιά δασκάλων, αλλά ανατράφηκε και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη.
Απόφοιτος της Σχολής του Γαλατά, σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, και αμέσως μετά στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πριν όμως τελειώσει τις σπουδές του, ξαναγύρισε στην Κωνσταντινούπολη και επί μια τετραετία (1892-1896) χρημάτισε διευθυντής των σχολών Σκουτάρεως, Μπεσήκταση και Αρτάκης.

Η σφαγή των Αρμενίων (1896) τον ανάγκασε να επιστρέψει οικογενειακώς στην Ελλάδα και ένα χρόνο αργότερα αναγορεύτηκε διδάκτωρ της φιλολογίας. Σχολάρχης και διευθυντής σε διάφορα επαρχιακά σχολεία από το 1897, έφυγε από την Ελλάδα το 1911 για να επισκεφτεί την Ιταλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία με κρατική υποτροφία. Η έκρηξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου τον ανάγκασε να επιστρέψει στην Ελλάδα και στην εκπαίδευση το 1914. Γυμνασιάρχης πρώτα στο Γύθειο και έπειτα στο Μεσολόγγι, γενικός επιθεωρητής μέσης εκπαίδευσης από το 1917 ως το 1920, διορίστηκε το 1923 διευθυντής του τμήματος Γραμμάτων και Τεχνών του υπουργείου Παιδείας και το 1930 διευθυντής του Εθνικού θεάτρου - θέση στην οποία
έμεινε ως το 1935.

Τα ποιήματά του, συγκεντρωμένα σε έναν μόνο τόμο με τίτλο : ''Σκαραβαίοι και Τερακότες (1919), του εξασφάλισαν το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών. Ογκώδες, αντίθετα, υπήρξε το μεταφραστικό του
έργο: Γκαίτε, Πετράρχης, Λεοπάρντι, Σίλερ, Χάινε, Ερεντιά, Ζολά, Σέλεϋ, και από την αρχαία ελληνική γραμματεία Πλάτων, Ηρόδοτος, Πίνδαρος, Βακχυλίδης, Κάτουλλος. Κορυφαία θέση στο έργο αυτό κατέχουν οι μνημειώδεις μεταφράσεις του Σοφοκλή και του Αισχύλου, που συνέβαλαν δραστικά στην αναβίωση της τραγωδίας στη νεότερη εποχή.