Ο ύμνος στην ελευθερία

Τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας αποτελούν οι δύο πρώτες στροφές του ποιήματος "Ύμνος εις την Ελευθερίαν", το οποίο γράφτηκε τον Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο από τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό. Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1825 στο Παρίσι από τον Claude Fauriel, στον δεύτερο τόμο των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, μαζί με μετάφραση στα γαλλικά από τον Stanislas Julien. Την ίδια χρονιά μεταφράζεται στα αγγλικά από τον Charles Brinsley Sheridan και δημοσιεύεται στο Λονδίνο, καθώς και στα ιταλικά από τον Gaetano Grassetti, σε έκδοση που τυπώνεται στο πολιορκημένο Μεσολόγγι.
Το 1829 ο Νικόλαος Μάντζαρος, κερκυραίος μουσικός και φίλος του Σολωμού, μελοποίησε για πρώτη φορά το ποίημα με βάση λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία, αλλά όχι ως εμβατήριο. Έκτοτε ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές.
Από το 1865, οι πρώτες 24 στροφές του "Ύμνου εις την Ελευθερίαν" καθιερώθηκαν ως ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας και από αυτές μόνον οι δύο πρώτες άδονται στις επίσημες ανακρούσεις του Ύμνου.

Περιεχόμενα:
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ "ΥΜΝΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"
ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Μ. ΑΥΓΕΡΗ, Κ. ΒΑΡΝΑΛΗ, Σ. ΔΕΒΙΑΖΗ, Κ. ΠΑΛΑΜΑ, Ι. ΠΟΛΥΛΑ, Π. ΧΑΡΗ
Ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙΣ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Α'
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Β'
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Γ'
Ο ΠΟΡΦΥΡΑΣ
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ
Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΟΡΔΟΥ ΜΠΑΫΡΟΝ

Πρόλογος: ΑΛΕΞΙΟΥ ΕΛΛΗ