Εγώ το θεριό

Τα «Θεριά μας» ή αλλιώς τα «τραύματά μας» είναι εκείνα που διαδοχικά αναλύονται στο νέο βιβλίο της Δέσποινας Σωτηροπούλου. Τα αναγνωρίζουμε ποτέ; Μπαίνουμε στη διαδικασία να τα δούμε; Να τα μάθουμε; Να τα αγκαλιάσουμε και να τα εκμηδενίσουμε; Και τελικά… Ποιος είναι το μεγαλύτερο Θεριό, αν όχι το «Εγώ» μας;

Η συγγραφέας καταγράφει το χρονικό της πανδημίας του ιού «SARS-Cov-2» μέσα από μια μυθοπλαστική ιστορία και αναλύει επίκαιρα και σύγχρονα θέματα, που προξένησε κατά την απέλασή της στις κοινότητες των ανθρώπων. Καθημερινά ζητήματα, που κάνουν τις σκέψεις και τις πράξεις μας να σπαρταρούν από το αφόρητο του κάθε εγκλεισμού. Τρόποι επιβίωσης, αναζήτηση ψυχικής ισορροπίας, λανθασμένες τακτικές και πεποιθήσεις, εσφαλμένες καταγραφές και επιλογές, αξιακές στάσεις ζωής. Με τη μέθοδο της διαλεκτικής, η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, συμβιώνει με τους ανθρώπους της, παρά τα αντικειμενικά εμπόδια, για να φτάσει στο σημείο να τηρήσει την ίδια διαδικασία και με τον εαυτό της. Τον πιο δύσκολο αντίπαλο, από όλους όσους συνάντησε στο δρόμο της.

Φόβος και πανικός, ημερολογιακές καταγραφές κατά την περίοδο της πανδημίας, αποφάσεις που ταλαντεύονται, ερωτικές δυσφορίες και κεκαλυμμένες σκέψεις. Η νόηση και η δυναμική της, οι ατομικές μάχες και το κοινωνικό πρόσημο και το ξημέρωμα μπρος σε μια νέα εποχή. Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση έχει ήδη εγκατασταθεί στην ανθρώπινη αντίληψη.

Η αναζήτηση για τη σωτηρία της ψυχής, γίνεται ένα κάλεσμα επανεκκίνησης για τις κοινωνίες των σημερινών ανθρώπων.