Κήπος Υδραίων ζωγράφων

Πώς θα μπορούσε η Ύδρα, πώς θα μπορούσαμε εμείς οι Υδραίοι να λησμονήσουμε αυτούς τους εξαίρετους καλλιτέχνες, αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που αγάπησαν και τίμησαν τη γενέτειρά τους με το δώρο με το οποίο τους προίκισε ο Θεός, το μοναδικό ταλέντο τους;
Νικολής Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Νίκος Νικολάου, Περικλής Βυζάντιος, Παύλος Παντελάκης και Παναγιώτης Τέτσης, ονόματα ηχηρά στο χώρο της τέχνης, ζωγράφισαν το μοναδικό νησί μας με πάθος.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το ίδιο το τοπίο της Ύδρας, η μοναδική της αρχιτεκτονική, τα χρώματα που έβαφαν οι Υδραίες νοικοκυρές τα σπίτια τους, με όποιες μπογιές περίσσευαν από το βάψιμο των καραβιών, ξύπνησαν από πολύ νωρίς το ταλέντο αυτών των σπουδαίων.
Αυτών που κατάφεραν με τα πινέλα και τα χρώματά τους να κάνουν γνωστή την Ύδρα στα πέρατα του κόσμου, αφού τούτο το μοναδικό νησί ήταν γι' αυτούς, αλλά είναι και μέχρι σήμερα, πηγή έμπνευσης και δημιουργίας.
Ο Δήμος Ύδρας, αναγνωρίζοντας τη μεγάλη τους προσφορά στην Πατρίδα και στην τέχνη, ως ελάχιστο φόρο τιμής, έπρεπε να τοποθετήσει τις προτομές τους σε περίοπτη θέση του νησιού, θυμίζοντας σε όλους εμάς, αλλά και στις επερχόμενες γενιές, τι κατάφεραν αυτοί οι προικισμένοι άνθρωποι να δώσουν στην Ύδρα.
Η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, και κατ' επέκταση το Δήμο μας, σίγουρα δεν μας επέτρεπαν με δικούς μας πόρους να επωμιστούμε τη φιλοτέχνηση αυτών των προτομών.
Ο δικός μας πλέον άνθρωπος, καλός μας φίλος κ. Eberhard Ebner, έχοντας από το 1968 αγαπήσει με πάθος το νησί μας, ανταποκρινόμενος πρόθυμα στο αίτημά μας, ιδιαίτερα στο άκουσμα του ονόματος του Παύλου Παντελάκη, που τον γνώριζε καλά, χρηματοδότησε αυτή μας την προσπάθεια, ερχόμενος σε απευθείας συνεννόηση με τον καλλιτέχνη κ. Πραξιτέλη Τζανουλίνο.
Χωρίς τη δική του αγάπη, αυτό το χρέος του Δήμου Ύδρας σε αυτούς τους σπουδαίους δεν θα είχε πραγματοποιηθεί.
Ο Δήμος Ύδρας και εγώ τον ευχαριστούμε θερμά.