0
Your Καλαθι
Γιάνκεα
Αγριολούλουδο σπάνιο, όπως η φιλία και η αγάπη που σντέχουν στον χρόνο
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Λιτόχωρο, 1964
Κάτω από τη σκιά του επιβλητικού Ολύμπου, γεννημένος σε μια οικογένεια στιγματισμένη από τον αδελφοκτόνο Εμφύλιο, ο εντεκάχρονος Ανδρέας θα ζήσει από κοντά τον πανηγυρικό εορτασμό των πενήντα χρόνων από την κατάκτηση της κορυφής, ανεβαίνοντας κι εκείνος μαζί με την ορειβατική αποστολή. Επιστρέφοντας θα φέρει μαζί του μικρά λάφυρα για τους αγαπημένους του, με πολυτιμότερο δώρο όλων το αγριολούλουδο Γιάνκεα που φυτρώνει στο βουνό των θεών, για να το προσφέρει στην Κατερίνα, τον πρώτο του έρωτα.
Μπορντό Γαλλίας, 2017
Σε ένα τοπίο βγαλμένο σαν από πίνακα, η ζωγράφος Κάρμεν ετοιμάζεται πυρετωδώς για μια έκθεση ζωγραφικής στην Ελλάδα, όπου θα επιστρέψει για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Πολλές και επώδυνες οι μνήμες της από τα χρόνια που έζησε εκεί, αφού η ζωή της δεν δρομολογήθηκε από την ίδια, αλλά από τον αυταρχικό πατέρα της που της στέρησε άδικα όσα επιθυμούσε.
Οι ήρωές μας, πλαισιωμένοι από φίλους σπάνιους και συναισθήματα που καίνε ασίγαστα, καλούνται να χαράξουν εκ νέου την πορεία τους, κάνοντας τις επιλογές που προστάζει η καρδιά τους και διεκδικώντας όση ευτυχία τους αναλογεί.
Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα για τις ανηφοριές, τις επικίνδυνες στροφές και τους γκρεμούς της ζωής, που ελλοχεύουν σε κάθε μας βήμα, αλλά και τις πολύτιμες δεύτερες ευκαιρίες για τη διεκδίκηση της πολυπόθητης ευτυχίας.
«...Στάθηκε για μια στιγμή κι ύστερα πλησίασε με μεγάλη προσοχή. Εκεί τον περίμενε το θαύμα. Ολοζώντανο, σπαρταριστό, απρόσμενο. Η φύση έβγαλε από το μπαουλάκι της τον κρυμμένο θησαυρό και του τον πρόσφερε. Ήταν το Γιάνκεα, έτσι όπως το θυμόταν: πανέμορφο, φινετσάτο, αέρινο. Με τα παχιά, χνουδωτά φύλλα του, τους λυγερούς του μίσχους, τα μωβ ανθάκια του. Δεν το έκοψε κι ας του το ζήτησε εκείνη. Είχε πάρει πολλές πληροφορίες γι’ αυτό το λουλούδι, όσο προγραμμάτιζε το ταξίδι του, και ήξερε πως ανήκε στα προστατευόμενα είδη. Σπάνιο, γι’ αυτό και απειλούμενο. Ρύθμισε τη φωτογραφική μηχανή και στάθηκε εκεί που οι ακτίνες του ηλίου δημιουργούσαν τον κατάλληλο φωτισμό. Το φωτογράφισε από διαφορετικές οπτικές γωνίες, για να διαλέξει αργότερα την καλύτερη λήψη: αυτή που θα χάριζε στην Κατερίνα. Μαζί με τη φωτογραφία τράβηξε κι ένα βίντεο, για να της το παρουσιάσει μέσα στο φυσικό του περιβάλλον.
«Τι χρειαζόταν τελικά; Μια παράκαμψη, μια στροφή σε άλλη κατεύθυνση», ακούστηκε δίπλα του η φωνή της Σκέψης και δεν μπόρεσε να διαφωνήσει μαζί της, για άλλη μια φορά…»
Κάτω από τη σκιά του επιβλητικού Ολύμπου, γεννημένος σε μια οικογένεια στιγματισμένη από τον αδελφοκτόνο Εμφύλιο, ο εντεκάχρονος Ανδρέας θα ζήσει από κοντά τον πανηγυρικό εορτασμό των πενήντα χρόνων από την κατάκτηση της κορυφής, ανεβαίνοντας κι εκείνος μαζί με την ορειβατική αποστολή. Επιστρέφοντας θα φέρει μαζί του μικρά λάφυρα για τους αγαπημένους του, με πολυτιμότερο δώρο όλων το αγριολούλουδο Γιάνκεα που φυτρώνει στο βουνό των θεών, για να το προσφέρει στην Κατερίνα, τον πρώτο του έρωτα.
Μπορντό Γαλλίας, 2017
Σε ένα τοπίο βγαλμένο σαν από πίνακα, η ζωγράφος Κάρμεν ετοιμάζεται πυρετωδώς για μια έκθεση ζωγραφικής στην Ελλάδα, όπου θα επιστρέψει για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Πολλές και επώδυνες οι μνήμες της από τα χρόνια που έζησε εκεί, αφού η ζωή της δεν δρομολογήθηκε από την ίδια, αλλά από τον αυταρχικό πατέρα της που της στέρησε άδικα όσα επιθυμούσε.
Οι ήρωές μας, πλαισιωμένοι από φίλους σπάνιους και συναισθήματα που καίνε ασίγαστα, καλούνται να χαράξουν εκ νέου την πορεία τους, κάνοντας τις επιλογές που προστάζει η καρδιά τους και διεκδικώντας όση ευτυχία τους αναλογεί.
Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα για τις ανηφοριές, τις επικίνδυνες στροφές και τους γκρεμούς της ζωής, που ελλοχεύουν σε κάθε μας βήμα, αλλά και τις πολύτιμες δεύτερες ευκαιρίες για τη διεκδίκηση της πολυπόθητης ευτυχίας.
«...Στάθηκε για μια στιγμή κι ύστερα πλησίασε με μεγάλη προσοχή. Εκεί τον περίμενε το θαύμα. Ολοζώντανο, σπαρταριστό, απρόσμενο. Η φύση έβγαλε από το μπαουλάκι της τον κρυμμένο θησαυρό και του τον πρόσφερε. Ήταν το Γιάνκεα, έτσι όπως το θυμόταν: πανέμορφο, φινετσάτο, αέρινο. Με τα παχιά, χνουδωτά φύλλα του, τους λυγερούς του μίσχους, τα μωβ ανθάκια του. Δεν το έκοψε κι ας του το ζήτησε εκείνη. Είχε πάρει πολλές πληροφορίες γι’ αυτό το λουλούδι, όσο προγραμμάτιζε το ταξίδι του, και ήξερε πως ανήκε στα προστατευόμενα είδη. Σπάνιο, γι’ αυτό και απειλούμενο. Ρύθμισε τη φωτογραφική μηχανή και στάθηκε εκεί που οι ακτίνες του ηλίου δημιουργούσαν τον κατάλληλο φωτισμό. Το φωτογράφισε από διαφορετικές οπτικές γωνίες, για να διαλέξει αργότερα την καλύτερη λήψη: αυτή που θα χάριζε στην Κατερίνα. Μαζί με τη φωτογραφία τράβηξε κι ένα βίντεο, για να της το παρουσιάσει μέσα στο φυσικό του περιβάλλον.
«Τι χρειαζόταν τελικά; Μια παράκαμψη, μια στροφή σε άλλη κατεύθυνση», ακούστηκε δίπλα του η φωνή της Σκέψης και δεν μπόρεσε να διαφωνήσει μαζί της, για άλλη μια φορά…»
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
