Παιδικές μνήμες

Αποτελεί για μένα, αυτή η γραφή με τα κείμενα που ακολουθούν, μια ψυχική αγαλλίαση για τα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας και τις μνήμες, που έχω από αυτά τα χρόνια, που ήταν για μένα ευτυχισμένα αλλά και δυστυχισμένα και συνάμα ένας φόρος τιμής πρώτα στους πολυαγαπημένους μου Γονείς, αλλά και σε όσους άλλους γνώρισα στο διάβα της παιδικής μου ηλικίας.
Από μικρό παιδί, μου άρεσαν πολύ τα βιβλία, διότι ζούσα μέσα σε αυτά και τα αγαπούσα. Η βιβλιοθήκη του Πατέρα μου ήταν πολύ μεγάλη. Δεν είχα, όσο ήμουν παιδί, τη δυνατότητα να εντρυφώ μόνος μου σε αυτή, αλλά κατόπιν επιλογής του κάθε βιβλίου από τον ίδιο τον Πατέρα μου.
Ο Πατέρας μου, μάλιστα, φρόντισε να μου αγοράσει ένα βιβλίο και να μου το δωρίσει με τίτλο «Πώς να γράφετε καλές εκθέσεις». Αυτό ήταν το έναυσμα για τον γραπτό λόγο, που χρησιμοποιώ έκτοτε.
Ο Πατέρας μου πρώτα, οι Δάσκαλοι στο Δημοτικό Σχολείο, οι Καθηγητές μου στο Γυμνάσιο και οι Καθηγητές μου στο Πανεπιστήμιο είναι αυτοί που με παρότρυναν να μελετώ στις Βιβλιοθήκες. Έχω επισκεφθεί και έχω μελετήσει, όταν ήμουν μικρό παιδί, τη Βιβλιοθήκη του Παππού μου Ιωάννου Δ. Βακιρτζή, τη Βιβλιοθήκη της Λογίας Αμφιτρίτης Λουκίδου στο Βαθύ της Σάμου, τη Βιβλιοθήκη του θείου μου Εμμανουήλ Λεκάτη στους Άνω Αρβανίτες (σήμερα Πάνδροσο) Σάμου, τη Βιβλιοθήκη του Δικηγόρου Σάμου Ιωάννου Ν. Μανωλιάδου, τη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Λιμένος Βαθέως Σάμου.