Ο γραφιάς

Ένας γραφιάς, ο Γραφιάς, πηγαινοέρχεται στον κόσμο. Δουλεύει τις λέξεις του, τις βρίσκει λίγες, τις βρίσκει επαρκείς, τις συμμαζεύει. Κουβαλά πάνω τις συνήθειες των άλλων, τις δικές του, τις μεταμορφώνει. Ο Γραφιάς είναι ο γραφιάς του κόσμου, είναι και ο προσωπικός μας γραφιάς. Ο Πάνος Σταθόγιαννης, έμπειρος γραφιάς ο ίδιος, δοκιμασμένος, με λεπτοδουλεμένο λόγο και λεπτεπίλετο σαρκασμό, σκιαγραφεί το ρόλο, τις εσωτερικές λειτουργίες και τις εξωτερικές πράξεις όσων σήμερα γράφουν, όσων σήμερα ζουν έχοντας ήδη βιώσει.

Απόσπασμα από το βιβλίο:
«[...] Η μάνα μου φοβότανε σαν έμαθα να γράφω. Μου στέλνει τον Αλάριχο και κάποιον Φαναριώτη. Ένας παπάς λίγο πιο κει σαν γάτα μαγαρίζει, τσαλαβουτάει στα ράσα του, πνίγει αλκυονίδες. Κι από κοντά, κι από κοντά, τους έχει και τους σαλαγάει καταπάνω μου σαν δόντι ένα πλάσμα. Φωνάζω: “Έλα, Ζέφυρε, εδώ κακοφορμίζω”. Μα η μάνα μου φοβότανε ότι θα γίνω ποιητής. Και μου ’σπασε τα χέρια.»