Η ηχώ των πουλιών

Ήδη από τη Σκιά στο δέντρο, το πρώτο του βιβλίο, ο Σταμούλης κατασκεύασε ένα απόλυτα προσωπικό ύφος, το οποίο, αν σε εκείνο το βιβλίο υπηρετούσε την πλοκή, στο Ab Ovo από υπηρέτης γίνεται αδιαμφισβήτητος άρχοντας.
-Παναγιώτης Κεχαγιάς, Bookpress

«... Διαθέτει φοβερή δύναμη επειδή χωρίς να χάνει την αφηγηματική του ροή, καρφώνει σε κάθε του λέξη και ένα συναίσθημα στη ρηχή καρδιά μας».
-Γ.Ν. Περαντωνάκης, εφσυν

Αρχές Δεκέμβρη.Ο πατέρας μου μόλις είχε αρρωστήσει. Ο γιατρός καθαρόγραφε σε ένα χαρτί όσα όφειλε να θυμάται- όργανα, διαμέτρους, φάρμακα. Το βλέμμα μου έπεσε σε μια παρατήρηση στην κορυφή της σελίδας: Ο καρκίνος είναι ορατός με γυμνό μάτι, θυμίζει ανοικτό σμήνος αστέρων. Τι σημαίνουν όλα αυτά, ρώτησα. Ότι πρέπει να προετοιμαστείτε, απάντησε ο γιατρός, επειδή αυτή είναι η αφετηρία μιας εποχής που θα σας καταδιώξει μαζί με την προηγούμενη.
Όταν ο πατέρας του αρρωσταίνει, ο γιος του αποφασίζει να καταγράψει την ιστορία του. Καταφεύγει στα καναρίνια που εξέτρεφε τα τελευταία χρόνια ο πατέρας του και τα σημειωματάρια στα οποία κατέγραφε τις συνήθειές τους· τα θραύσματα της ζωής του που έρχονται στο φως το
ένα μετά το άλλο ανασκευάζουν διαρκώς την εικόνα που είχε για εκείνον. Άραγε, πόσο μακριά μπορεί να πάει κάποιος, όταν κάθε του βήμα βυθί-ζεται σε κινούμενη άμμο, αναρωτιέται κάποια στιγμή.
Η Ηχώ των πουλιών είναι η ιστορία της αναζήτησης αυτής της απάντησης ― και των συνεπειών που επιφέρει η ανακάλυψή της.