Νύχτες αγρύπνιας

Στέφανε Τσιτσόπουλε, γιατί η ποιήτρια Ανθούλα Σταθοπούλου σου έγινε εμμονή;
Μια Θεσσαλονικιά ποιήτρια του Μεσοπολέμου έρχεται πάλι στο προσκήνιο


Συνέντευξη με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Στέφανο Τσιτσόπουλο για το νέο του βιβλίο «Η Ανθούλα Σταθοπούλου στην Εγνατία με νεύρα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.

Διαβάσαμε το νέο μυθιστόρημα του Στέφανου Τσιτσόπουλου με τίτλο «Η Ανθούλα Σταθοπούλου στην Εγνατία με νεύρα» και ζητήσαμε να μάθουμε τα σχετικά με τη Θεσσαλονικιά που αποτέλεσε την πρώτη ύλη για το νέο του βιβλίο

Ο σύζυγός της, Γιώργος Βαφόπουλος, με τον οποίο έζησε έναν παράφορο έρωτα στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέμου, την περιγράφει σαν «ένα εξαίσιο μείγμα αγγελικότητας και δαιμονισμού, μια φύση πλασμένη από Παράδεισο και Κόλαση μαζί».
Ποιήτρια ήταν η Ανθούλα Σταθοπούλου, αλλά και μια καλλονή συνάμα, που έσβησε από φυματίωση στο σανατόριο του Ασβεστοχωρίου το 1935. Άνετα, με τέτοια ομορφιά, περνούσε και για σταρ του Χόλιγουντ. Μια Γκρέτα Γκάρμπο από την Καμάρα ήταν, το πουλάκι μου. Κι έχει τα νεύρα της η Ανθούλα μου στην Εγνατία για πολλούς και διάφορους λόγους, εις εκ των οποίων είναι και το ότι πέθανε νέα. Είκοσι επτά χρονών ξεψύχησε νικημένη από τη φθίση. Δεν πρόλαβε να χαρεί ούτε τα νιάτα της ούτε τη φήμη για την τέχνη της. Μάγεψε τη Μυρτιώτισσα όσο ζούσε κι έγραφε τα ποιηματάκια της. Αν η Σταθοπούλου ζούσε στην Καλιφόρνια αντί για τη Θεσσαλονίκη-ποντικούπολη του Μεσοπολέμου, ο Πολάνσκι θα της χάριζε τον ρόλο της Φέι Ντάναγουεϊ στο «Chinatown», o Ελρόι θα της έκανε πρόταση γάμου ή θα της αφιέρωνε ένα κεφάλαιο στο «Λος Άντζελες Εμπιστευτικό». Τόσο κούκλα, τόσο τζαναμπέτικο αλλά και τόσο άτυχο πλάσμα ήταν.

Απόλυτα αληθινό πρόσωπο η Ανθούλα. Μπορείς να δώσεις λίγα σημεία από την πλοκή του βιβλίου αλλά και για άλλα πρόσωπα κλειδιά, συμπρωταγωνιστές στη αφήγηση;
Από την πρώτη σελίδα θα διακτινιστείτε στη Θεσσαλονίκη των μέσων της δεκαετίας του ’90: Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, που κάνει κι αυτός ένα cameo, διασχίζει ακμαίος την Τσιμισκή. Η γόβα του Καρύδα περιστρέφεται λαμπερή στην Εγνατία. Και η Φλωρεντία Τσακίρη, παλαιοπώλισσα στο Μπιτ Παζάρ, ο πρώην εραστής της Άλκης Περραιβός, ιδιοκτήτης μπαρ, και η δημοσιογράφος Τίνα Ντουκάς αποφασίζουν να εξιχνιάσουν τον περιπετειώδη βίο και την πολιτεία της ποιήτριας, την οποία λίγες γυναίκες στη Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του ’30 τολμούσαν να της παραβγούν σε πνεύμα και ομορφιά. Καθώς, όμως, η Φλωρεντία, ο Άλκης και η Τίνα ψάχνουν τη ζωή της Ανθούλας, σκοντάφτουν σε καλά κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα: Ο Τζιμ Μόρισον, ο Βασίλης Τσιτσάνης και οι δωδεκαώροφες πολυκατοικίες της Λαγκαδά, ο Κερτ Κομπέιν των Nirvana και ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, το πανκ ξενυχτάδικο Berlin, η άγρια Προξένου Κορομηλά των 80s και ο εμβληματικός Μύλος του Στεφανίδη, πρόσωπα δηλαδή και σημεία αναφοράς στη συναστρία που δημιουργώ μεταξύ του 1930 και του 1997, αλληλοδιαπλέκονται με τα έδρανα της Φιλοσοφικής, τα Μωρά στη Φωτιά, την Τζάνις Τζόπλιν, τον θρύλο του Ηρακλή, Γεώργιο Ιβάνοφ, την Έιμι Γουάινχαουζ και τον ραδιοφωνικό σταθμό 88μισό που εκπέμπει από το διάσημο βαγόνι του στη δυτική πλευρά της πόλης.

Τρελό namedropping και ιλιγγιώδεις χρονικές μετατοπίσεις. Μυθιστόρημα τελικά έγραψες ή μια ατόφια βιογραφία της Σταθοπούλου με παρεμβολές μεγάλων και ηρωικών στιγμών της Θεσσαλονίκης;
Από την αρχή ήθελα να γράψω κάτι που να ακροβατεί μεταξύ γοτθικής νουβέλας, cyberpunk φωτομυθιστορήματος, μεσοπολεμικής ελεγείας και υβριδικής βιογραφίας. Ήθελα με το βιβλίο μου να αποδώσω φόρο τιμής στη μελαγχολική Ανθούλα. Τα σπαρακτικά της ποιήματα και τη ζωή της θέλησα να τα κάνω γνωστά, ώστε να η ποιήτρια να αναδυθεί από την αφάνεια για να τιμηθεί όπως της αξίζει. Από την άλλη, ήθελα να αποδώσω και έναν φόρο τιμής σε μια Θεσσαλονίκη που από τον Μεσοπόλεμο ως και τις μέρες μας συνεχίζει να κρύβει μυστικά και να γεννά απίθανες ιστορίες που ταξιδεύουν στον χρόνο. Σχεδόν τίποτα δεν έχει γραφτεί για τη νύχτα που οι U2 μας πήραν επί Πολιτιστικής Πρωτεύουσας και μας πήγαν ως τα αστέρια. Ή τι θλιβερό τέλος είχαν οι άνθρωποι που η φθίση τούς έστειλε ψηλά στο Ασβεστοχώρι να αφήσουν την ψυχή τους. Ή ποιος ήταν ο Dog Face Boy, που πέθανε στο Χαμιντιέ (σημερινό νοσοκομείο Άγιο Δημήτριος) και οι Motorhead τον έκαναν τραγούδι.