Ορθόδοξη πατερική θεολογία και διδασκαλία

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την απαξίωση των θεωρητικών επιστημών και κυρίως των υπερβατικών αληθειών. Ο άνθρωπος της μεταμοντέρνας κοινωνίας μεταβάλλεται από πρόσωπο είτε σε άτομο ή σε μέρος της μάζας. Χάνει τον προορισμό του και ζει “Επικούρεια” και “επικουρικά”. Η ελευθερία και η λογική, θεία δώρα για την ανάπτυξη και την πνευματική τελείωση του ανθρώπου καταστρατηγούνται από εγκόσμιους παράγοντες του Ολοκληρωτισμού.
Το παρόν πόνημα συγκεντρώνει την πατερική σοφία και σκέψη και έχει δυο κύριους σκοπούς. Ο πρώτος είναι να εννοήσει ο αναγνώστης την Αποκάλυψη του Θεού. Ο Θεός φανερώνεται στον άνθρωπο κάθε εποχής με ποικίλους τρόπους. Στο κέντρο κάθε διδασκαλίας των θεολογικών ζητημάτων υπάρχει ο Θεός και ο Θεός είναι το κέντρο της Θεολογίας.

Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό σήμερα είναι λίγο προβληματική και πολύπλοκη. Ακολουθεί την πορεία του Αδάμ ή την πορεία των αγίων. Άλλοτε απομακρύνεται, επικρίνει τον Θεό, νιώθει ότι είναι Θεός και άλλοτε επιστρέφει στον Θεό, τον εκλιπαρεί και τον ικετεύει, αρχίζει ν’ αναπτύσσει ειλικρινή πνευματική σχέση μαζί Του. Πέφτει και σηκώνεται. Μια συνεχής και αέναη ανακύκληση. Ο χρόνος δεσμεύει και δεσμεύεται. Η απελευθέρωση στην περίπτωση αυτή είναι ο ευθύς και συνεπής δρόμος της ανόδου προς τον Θεό. Δεν φτάνει μόνο η αναζήτηση και η συνάντηση μαζί του. Χρειάζεται και η συνεχής παρουσία του στη ζωή μας. Αυτό πραγματοποιείται, όταν δεν τον αποβάλλουμε απ’ αυτήν.

Ο δεύτερος σκοπός έχει να κάνει με το ζήτημα πίστης και γνώσης. Η γνώση αποκτάται με την λογική και την εμπειρία. Η γνώση είναι πεπερασμένη, δηλ. έχει όρια. Η πίστη βοηθάει να ξεπεράσουμε αυτά τα όρια. Στα Κεφάλαια του πονήματος θα διαπιστώσουμε ότι η Πατερική σοφία είναι λογική και υπέρλογη. Παρουσιάζει μια λογική ακολουθία για να ερμηνεύσει και να τεκμηριώσει την αλήθεια γεγονότων που χαρακτηρίζονται ως μυστήρια. Χρησιμοποιεί όμως και το υπέρλογο στοιχείο, δηλ. την αναγκαιότητα της πίστης, για να δεχθούμε όλα τα μυστήρια. Τα γεγονότα στην Εκκλησία χαρακτηρίζονται ως “κατά φύσιν”, τα οποία ερμηνεύονται με την λογική και μερικά τα αποδεχόμαστε, μερικά τα απορρίπτουμε […]

Η χριστιανική ζωή στον κόσμο μας δεν είναι εύκολη, ούτε δύσκολη. Η εφαρμογή της χριστιανικής διδασκαλίας απαιτεί την πεποίθηση ότι η ζωή μας είναι στα χέρια του Θεού και ότι κάθε πράξη μας είναι σύμφωνη με το θέλημά Του. Αυτό συμβαίνει, εφόσον ό,τι μας συμβαίνει και ό,τι ενεργούμε το κρίνουμε σύμφωνα με το θεϊκό θέλημα, αλλά όχι εγωιστικά και σύμφωνα με το συμφέρον μας. Απαιτεί κατανόηση ότι δεν είναι ο κόσμος παντοτινός, αλλά παντοτινή είναι η ζωή κοντά στον Θεό, μαζί με τον Θεό.