Ανάξια

«Ανάξια» ως επίρρημα ή ως επίθετο.

Ως ταύτιση ή ως απόρριψη.

Μέσα από τις σελίδες γλιστρούν προβληματισμοί και ζωές από τον πόλεμο (εσωτερικό ή εξωτερικό), τη μετανάστευση, την καρτερία, τον αθλητισμό, τον έρωτα και την κάθαρση.

Το βιβλίο εστιάζει στις νοητικές και ψυχολογικές διεργασίες των ηρώων και στο πώς αυτές επηρεάζουν την πορεία τους.

[Έκανα να φύγω με τον μικρό μα πριν το κάνω θυμήθηκα κάτι. Προχώρησα διστακτικά στον σκοτεινό διάδρομο που οδηγούσε στο παιδικό μου δωμάτιο. Εκεί έκανα παύση και έμεινα να κοιτάω την πόρτα. Η μυρωδιά της μούχλας με διαπέρασε σαν ξίφος και ξύπνησε εσωτερικούς και εξωτερικούς πόνους της χαμένης εφηβείας μου. Πρόσεξα στην πόρτα μου το βαθούλωμα πάνω δεξιά. Έστεκε πάντα εκεί. Χάιδεψα λίγο το ξύλο της λες και ήταν ζωντανή. Ήθελα να της πω πως επέστρεψα για να ξορκίσω το κακό, πως είχε χωνευτεί πια το μένος, πως δεν καραδοκούσε άλλη απειλή. «Όλα καλά» της ψιθύρισα και μέσα μου έλιωσε κάθε ψήγμα μνησικακίας. «Τέτοιες πόρτες δεν τις φτιάχνουν πια» είπα στον μικρό και πήραμε το δρόμο για το δικό μας σπιτικό, να κουρνιάσω].