Αφαία ένας περίπατος σαν παραμύθι

Η ανατολή του ήλιου βρήκε το καράβι των ψαράδων στην Αίγινα και την κόρη να έχει κανούργια προβλήματα. Οι ψαράδες, βλέποντας πόσο όμορφη ήταν, άφησαν το σκάφος ακυβέρνητο και τσακώνονταν ποιός θα την πρωτοπάρει γυναίκα του. Όταν η Βριτόμαρτη είδε πως οι Κρητικοί δε σταματάνε τον καυγά, έδωσε μια και ξανάπεσε στη θάλασσα. Βγήκε στην ακτή κι άρχισε να τρέχει για να αποφύγει τους διώκτες της που άραξαν γρήγορα το καΐκι στην αμμουδιά, κι άρχισαν να την κυνηγούν για να την πιάσουν. Τότε άκουσε μέσα της τη φωνή της Άρτεμης να της λέει: «Στην κορυφή του λόφου είναι το ιερό μου άλσος. Φτάσε εκεί και μη φοβάσαι». Πήρε λοιπόν κουράγιο, χώθηκε στα δέντρα, κρύφητκε στη σπηλιά, για την οποία ήδη μιλήσαμε, και παρέμεινε σιωπηλή, παρακαλώντας για τη σωτηρία της.