Τάκης Κατσουλίδης

Μέσα από τα ταξινομημένα και πολυάριθμα έργα του καλλιτέχνη, που έχει να επιδείξει μια γόνιμη εικαστική παρουσία για 35 χρόνια, ο θεατής-αναγνώστης μπορεί άνετα να παρακολουθήσει τη διαδρομή του Τάκη Κατσουλίδη από την πρώτη ατομική έκθεση (1960) ώς τις μέρες μας. Σ' αυτή τη δίγλωσση έκδοση, τα βασικά κείμενα τόσο για τη ζωγραφική, όσο και για τη χαρακτική δουλειά του καλλιτέχνη υποφράφουν ο Χρύσανθος Χρήστου, και ο Μάνος Στεφανίδης.





ΚΡΙΤΙΚΗ



Ένα προσωπικό βιβλίο του χαράκτη Τάκη Κατσουλίδη, με θέμα τη ζωή του πατέρα του, από τότε που άρχισε να τον θυμάται ώς την ημέρα του θανάτου του. Αξίζει τον κόπο να υπενθυμίσουμε προκαταρκτικά ότι ο Κατσουλίδης γεννήθηκε στη Μεσσήνη, σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και στην Ecole des Beaux-Arts στο Παρίσι, διηύθυνε τη Διακοσμητική Σχολή Δοξιάδη, στη δεκαετία του '70, και φιλοτέχνησε πλήθος λευκώματα με χαρακτικά. Έχει ακόμη παρουσιάσει δώδεκα ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό κι έχει λάβει μέρος σε πολλές Μπιενάλε και διεθνή καλλιτεχνικά βήματα. Έργα του βρίσκονται στην Αθήνα, το Παρίσι και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη και την Αμερική.

Γράφοντας για τον πατέρα του, ο Κατσουλίδης αποφεύγει από την πρώτη ώς την τελευταία στιγμή το πομπώδες ύφος και το συναισθηματικό γράψιμο. Με λόγο απλό και αδιακόσμητο, μιλάει για τις καθημερινές περιπέτειες ενός ανθρώπου που τάχθηκε από τα οχτώ του χρόνια στο ιερατικό σχήμα. Ο παπα-Μιχάλης υπηρέτησε τέσσερα χρόνια ως στρατιώτης στη Μικρασιατική Εκστρατεία και όταν επέστρεψε, σπούδασε δάσκαλος στην ιερατική σχολή Τριπόλεως. Ο Κατσουλίδης εικονογραφεί με απλά, αλλά πολύ καθαρά χρώματα το όνειρο του πατέρα του να οικοδομήσει μια εκκλησία, όπως και τον αγώνα του κατά τη διάρκεια της Κατοχής να ζήσει τα παιδιά του. Οι καλύτερες γραμμές τού αφηγήματός του είναι στις τελευταίες σελίδες, όπου αποτυπώνεται η στυγνή δολοφονία του πατέρα του: ούτε ένας υψηλός τόνος ούτε ένα ξέσπασμα διαμαρτυρίας. Τα πάντα παρουσιάζονται υπό γωνίαν: μέσα από μιαν εκ πεποιθήσεως χαμηλόφωνη αφήγηση, που δεν θέλει να αντιμετωπίσει κατάματα το θέμα της, για να μην το υποσκελίσει δραματικά, αφαιρώντας του την ουσία του. Ο Κατσουλίδης ξέρει σίγουρα πώς να γράψει, όπως και πού να ρίξει το φωτισμό του. Ένα καθ' όλα αξιόλογο και συνάμα ιδιαίτερα διαβαστερό βιβλίο.

Β. ΧΑΤΖ., ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 03/05/2002