Η Τιτανομαχία

αποσπάσματα από το βιβλίο: “Η Τιτανομαχία”
Κοσμογονία
Αυτό το παραμύθι, που δε μοιάζει µε κανένα άλλο, αρχίζει από μια εποχή τόσο παλιά, που κανένα παραμύθι και καμιά ιστορία δεν άρχισε ποτέ. Για να ξεκινήσουμε την ιστορία µας απ’ την αρχή, πρέπει να γυρίσουµε πίσω αμέτρητα χρόνια κι αμέτρητους αιώνες κι όλο να προχωρούμε μέσα στο χρόνο, ψάχνοντας να βρούμε την αρχή, την αρχή του χρόνου που δεν υπάρχει…
Σ’ εκείνη, λοιπόν, την τόσο µακρινή εποχή ζούσε από πάντα ένας θεός που λεγόταν Χάος. Ο θεός αυτός ζούσε μονάχος, έρημος, χωρίς να υπάρχει τίποτα γύρω του. Δεν υπήρχε τότε ούτε ήλιος, ούτε φως, ούτε γη, ούτε ουρανός. Δεν υπήρχε τίποτ’ άλλο από χάος, από πυκνό σκοτάδι και απεραντοσύνη χωρίς τέλος. Έτσι κύλησαν αμέτρητοι αιώνες, ώσπου κάποτε ο θεός Χάος κουράστηκε να ζει µόνος του και τότε του ήρθε η ιδέα της δημιουργίας του κόσμου. Και η αρχή έγινε σαν γέννησε τη θεά Γη, τη Γαία, μια θεά πανέμορφη, γεμάτη δύναμη και ζωή, που μεγάλωσε και πλάτυνε κι αγκάλιασε τεράστιες εκτάσεις και έγινε η βάση του κόσμου.
Ύστερα το Χάος γέννησε τον φοβερό Τάρταρο και τη μαύρη Νύχτα κι αμέσως μετά, την όμορφη και φωτεινή Ημέρα.(…)