Ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα

Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα. Η έριδα Δία και Προμηθέα, αιτία πολλών κακών. Πανδώρα, κατακλυσμός. Η νέα γενιά, γενιά του Προμηθέα.
Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα απόσπασμα:
[…] Δεν πέρασε πολύς καιρός και µαύρα βαριά σύννεφα σκέπασαν όλη τη γη. Και όλο έρχονταν κι άλλα, ώσπου μαύρισε ο ουρανός και σκοτείνιασε όλη η πλάση. Ξαφνικά, μια εκτυφλωτική λάμψη φώτισε σύννεφα και γη κι ένας τρομερός κεραυνός, που έκανε να σειέται ο κόσμος ολόκληρος, αντήχησε σαν κακό προμήνυμα και σκόρπισε το φόβο και την αγωνία παντού. Μια νεκρική ησυχία ακολούθησε και ύστερα, απότομα, ξεσπάει το τρομερό κακό. Μέσα σε μια φοβερή κοσμοχαλασιά από αστραπές, βροντές και κεραυνούς, αρχίζει τρομερός κατακλυσμός, που ήταν σαν να άνοιγαν χιλιάδες καταρράχτες τ’ ουρανού και ρίχνανε στη γη τα νερά του απέραντου και αστέρευτου ?κεανού, χωρίς το κακό να λέει να σταματήσει.
Γέμισαν οι κάμποι από νερά, πλημμύρισαν και τα ψηλώματα και ο κατακλυσμός συνεχιζόταν, ώσπου έγινε όλη η πλάση μια θάλασσα και σκέπασε και τα πιο ψηλά βουνά. Μόνο ο πανύψηλος Όλυμπος κι ο δίκορφος Παρνασσός είχαν τις κορφές τους έξω απ’ το νερό. Εκεί που οι άνθρωποι δούλευαν τη γη τώρα κολυμπάνε ψάρια, κι εκεί που βόσκανε τα ήμερα κοπάδια των ζώων τώρα τρέχουν κοπάδια από δελφίνια. Κανένας άνθρωπος δε θα ’πρεπε να έχει μείνει πια ζωντανός, ύστερα από τέτοιο κακό. Και όµως δεν έγινε έτσι. Πάλι ο Προμηθέας χάλασε τα σχέδια του Δία και έσωσε απ’ την ολοκληρωτική καταστροφή το γένος των ανθρώπων.

Ο Προμηθέας δίνει πάλι τη λύση
Είχε ο Προμηθέας ένα γιο, τον Δευκαλίωνα, που ήταν βασιλιάς της Φθιώτιδας. Πήγε λοιπόν και του μίλησε για την καταστροφή που έρχεται και του είπε τι πρέπει να κάνει για να σωθεί αυτός και η οικογένειά του, κι αμμέσως ο Δευκαλίωνας ρίχτηκε στη δουλειά.
Πολλές εκατόχρονες βελανιδιές και πολλά πανύψηλα κι ολόισια κυπαρίσσια πέσανε στη γη, καθώς τα πελεκούσε το κοφτερό τσεκούρι του γιου του Προμηθέα. Γιατί ο Δευκαλίωνας, ακολουθώντας τις οδηγίες του πατέρα του, έβαλε µπρος να φτιάξει μια τεράστια λάρνακα, δηλαδή μια μεγάλη κιβωτό, που να χωράει όχι µόνο την οικογένειά του, αλλά και πάρα πολλά ζώα.

Δευκαλίων και Πύρρα
Η γυναίκα του η Πύρρα και τα παιδιά του τον βοήθησαν πολύ και όλοι μαζί δούλεψαν ακούραστα και σκληρά. Η δουλειά προχώρησε γρήγορα. Ετοιμάστηκε ο σκελετός από χοντρούς κορμούς δέντρων, μπήκαν τα πλευρά και τα πατώματα. Με πολλή προσοχή αλείψανε τις ενώσεις των ξύλων µε πίσσα. Στο τέλος βάλανε και τη σκεπή και την άλειψαν κι αυτή καλά µε άφθονη πίσσα.
Σαν τέλειωσαν όλα, άρχισαν ν’ ανεβαίνουν στη λάρνακα ζώα. Όλα έρχονταν και μπαίνανε μέσα μόνα τους. Ήταν από ένα αρσενικό κι από ένα θηλυκό, απ’ όλα τα ζώα και τα πουλιά του κόσμου. Μέχρι και λιοντάρια, ακόμα και φίδια. Καθόλου δεν πείραζε όμως το ένα το άλλο και φρόνιμα έπαιρνε το κάθε ζευγάρι τη θέση του μέσα στη λάρνακα. Έτσι σοφά τα είχε κανονίσει όλα ο Τιτάνας Προμηθέας. Ο Δευκαλίωνας µε τη βοήθεια της Πύρρας και των παιδιών του έβαλε στην κιβωτό και πολλά τρόφιμα για να εξασφαλιστούν άνθρωποι και ζώα για πολλές μέρες.

Όλοι στην Κιβωτό!
Όταν έγινε κι αυτό, ο ουρανός είχε πια σκοτεινιάσει απ’ τα πολλά σύννεφα. Ο Δευκαλίωνας είπε τότε στη γυναίκα του και στα παιδιά του ν’ ανέβουν αμέσως στη λάρνακα. Τελευταίος ανέβηκε ο ίδιος, μαζί µε τον μεγαλύτερο γιο του τον Έλληνα. Σαν μπήκαν μέσα, τράβηξαν τη βαριά πόρτα γιατί ο καιρός δεν περίμενε. Πραγματικά, μόλις έκλεισαν, ξέσπασε το μεγάλο κακό.
Γρήγορα τα νερά ξεκόλλησαν τη λάρνακα του Δευκαλίωνα απ’ τη γη. Εννιά μέρες κι εννιά νύχτες αρμένιζε μόνη της μέσα στον κατακλυσμό και η Πύρρα κι ο Δευκαλίωνας αγωνιούσαν γιατί το κακό δεν έλεγε να σταματήσει. Μα την αυγή της δέκατης μέρας, ένα τράνταγμα έδειξε πως η λάρνακα ακούμπησε σε στεριά. Έτρεξε ο Δευκαλίωνας κι άνοιξε ένα παράθυρο. Δεν έβρεχε πια!

Όλα όμως γύρω ήταν μια απέραντη θάλασσα, κι εδώ, σ’ ένα μικρό δίκορφο νησάκι, είχε αράξει η κιβωτός του γιου του Προμηθέα. Ο Δευκαλίωνας γνώρισε το μέρος.
–?Είμαστε στην κορφή του Παρνασσού, είπε. Πιστεύω να πέρασε το κακό. Όμως, πριν βγούμε έξω πρέπει να βεβαιωθούμε πως ο καιρός δε θα ξαναχαλάσει…