Ποιός σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα

Πριν από 17 χρόνια δημιουργήσαμε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, και συνεχίζουμε μέχρι σήμερα, την κινητή μονάδα θεάτρου για παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία ή βρίσκονται σε ιδρύματα και άλλες δομές αλληλεγγύης. Το 2003 σκηνοθέτησα, στο πλαίσιο αυτής της δράσης, το έργο "Τέσσερις αχτίδες συν μία ή Το μεγάλο μπλουμ" του Μπρίλη. Ο Μπρίλης είναι ένα αστεράκι που του λείπει η μία του αχτίδα. Έχει λοιπόν την «αναπηρία» του. Αυτό δεν τον εμποδίζει, κι έχει το θάρρος να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι από τον ουρανό ως το βυθό της θάλασσας.
Περάσανε από τότε 15 χρόνια, και τώρα, στο "Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα", ένας έφηβος, ο Κρίστοφερ, με τη δική του «αναπηρία», έχει το θάρρος να ανοιχτεί στον κόσμο και να ταξιδέψει. Να παλέψει με τις δυσκολίες του, να συγκρουστεί, να πραγματοποιήσει τα όνειρά του.
Κι εγώ με τις δικές μου αναπηρίες, τέσσερις φορές μεγαλύτερός του, προσπαθώ να ταξιδεύω ανάμεσα στους ανθρώπους και με την τέχνη μου να μιλάω γι' αυτά και για το δικαίωμα του καθενός στη διαφορετικότητά του. Όλοι μας έχουμε τις μικρές ή τις μεγάλες αναπηρίες μας και πρέπει να οπλιζόμαστε με θάρρος, σεβόμενοι τη διαφορετικότητα των άλλων. Αυτό το έργο, που είναι για όλες τις ηλικίες, με κάνει να χαμογελάω από συγκίνηση, να κλαίω από χαρά. Να σκέφτομαι. Η αισιοδοξία είναι ελπίδα. Το θάρρος, αξία. Η αλληλοκατανόηση, πολιτική θέση.
Ευχαριστώ τον φίλο Σάιμον Στήβενς, που για τρίτη φορά, την τελευταία δεκαετία, μου εμπιστεύεται έργο του. Τον ευχαριστώ επίσης για την εκδοχή του "Σκύλου" που μας έστειλε, με τις διορθώσεις που έκανε ύστερα από την πενταετή σκηνική διαδρομή του έργου στην Αγγλία, όπου το είδαν πάνω από 2.000.000 θεατές, και μετά την περιοδεία στην Αμερική και στην Αυστραλία.