Ο χορός του θανάτου

Ο Άουγκουστ Στρίντμπεργκ κατά πάσα πιθανότητα, χρησιμοποιεί σαν καμβά για το έργο του τη ζωή του ζεύγους Φιλπς. Η αδελφή του Άννα είχε παντρευτεί τον καθηγητή Ούγκο Φιλπς, και ο Στρίντμπεργκ διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τους δύο έως το 1900, οπότε μαλώνει μαζί τους, μάλλον διότι ο Ούγκο Φιλπς υποστηρίζει μερικούς συγγραφείς που ο Στρίντμπεργκ αντιπαθεί. Τον Οκτώβριο του 1900 οι Φιλπς γιορτάζουν την εικοστή πέμπτη επέτειο του γάμου τους (στοιχείο που κυριαρχεί στο Πρώτο Μέρος του "Χορού του θανάτου") και ο Στρίντμπεργκ αρνείται να παραστεί στη γιορτή. Στο έργο η Άλις είναι ηθοποιός που εγκαταλείπει την τέχνη της για να παντρευτεί τον Έντγκαρ, ακριβώς όπως η Άννα σταματάει να εμφανίζεται ως μουσικός μετά τον γάμο της με τον Φιλπς. Στο Πρώτο Μέρος του έργου οι δύο σύζυγοι παρουσιάζονται σαν ανθρωποφαγικά τέρατα, που μόνη τους ευχαρίστηση είναι να καταρρακώνουν τον σύντροφό τους. Ενώ στο Δεύτερο Μέρος, που ο Στρίντμπεργκ γράφει λίγο αργότερα, υπάρχει μια ακτίδα αισιοδοξίας: οι δύο νέοι που ερωτεύονται να ζήσουν ίσως μια καλύτερη ζωή. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην πραγματικότητα: ο γιος των Φιλπς, Χένρι, παντρεύεται το 1907 την κόρη του Στρίντμπεργκ, Γκρέτα.