Θεοδωράκης, Μίκης

Θεοδωράκης Μίκης . Έλληνας μουσικοσυνθέτης και πολιτικός. Γεννήθηκε το 1925 στη Χίο. Σπούδασε στο Ωδείο της Αθήνας αρμονία, αντίστιξη και φούγκα. Πήρε μέρος στον αντιστασιακό αγώνα κατά την ιταλική κατοχή, συνελήφθη και κακοποιήθηκε. Κατά τον εμφύλιοπόλεμο εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Το 1954 συνέχισε τις σπουδές του στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού. Το 1962 ίδρυσε τη Μικρή Ορχήστρα Αθηνών και το 1966 το Μουσικό Οργανισμό Πειραιά. Το 1964 εκλέχτηκε βουλευτής της Ε.Δ.Α. στον Πειραιά. Κατά την εποχή της δικτατορίας της 21 Απριλίου 1967 έμεινε 5 μήνες στις φυλακές Αβέρωφ. Τον Αύγουστο του 1968 εκτοπίστηκε στη Ζάτουνα Αρκαδίας, όπου έμεινε 14 μήνες. Στις 13 Απριλίου 1970, με μεσολάβηση του Σρεμπέρ, γραμματέα του γαλλικού Ριζοσπαστικού κόμματος, εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Με την παλινόρθωση της δημοκρατίας (24 Ιουλίου 1974), επέστρεψε στην Ελλάδα και πήρε μέρος στις εκλογές του 1974 ως υποψήφιος βουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς στον Πειραιά, αλλά απέτυχε. Το 1981 εκλέχτηκε βουλευτής του Κ.Κ.Ε. στον Πειραιά, καθώς και το 1985, αλλά παραιτήθηκε από το αξίωμά του το Μάη του 1986. Το 1983 τιμήθηκε με το "βραβείο Λένιν". Το 1989 εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας με το κόμμα Νέας Δημοκρατίας και διατέλεσε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου. Ως μουσικοσυνθέτης παρουσίασε έργα συμφωνικής μουσικής, μουσικής μπαλέτου, θεάτρου και κινηματογράφου, μουσικής δωματίου, λαϊκά ορατόρια κ.ά. Μελοποίησε αρκετούς σύγχρονους ποιητές και καθιέρωσε για πρώτη φορά τη λαϊκή συναυλία. Γνωστότερες συνθέσεις του: "Ερωφίλη", "Επιτάφιος", "Επιφάνεια", "Κάντο Χενεράλ", "Μάουτχάουζεν", "Φαίδρα", "Πρώτη Σουίτα". Το έργο του έχει αναγνωριστεί διεθνώς.