Αφράτη-Δεληγιάννη, Σωτηρία

Η Σωτηρία ζει στη Χαλκίδα, μια πόλη θαλασσινή, με δύο γέφυρες, ένα κάστρο και την απέραντη μαγεία την οποία κρύβει στα νερά της. Έχει πολλούς γνωστούς και λίγους φίλους, που αγαπά πιστά. Ένας από αυτούς είναι και ο μικρός ήρωας του βιβλίου μας. (Γνωρίστηκαν μια ημέρα με λιακάδα και κάποια στιγμή, όταν εντελώς ξαφνικά ξεκίνησε να ψιχαλίζει, της διηγήθηκε αυτή την υπέροχη ιστορία, την ιστορία του!) Λατρεύει τα παιδιά, τα δέντρα, τα ζώα, τα πουλιά, τις πεταλούδες, τις μέλισσες, αλλά και τα κυκλάμινα, τις ανεμώνες και τις μαργαρίτες που φυτρώνουν στον λόφο στον οποίο βρίσκεται το σπίτι της. Τα τελευταία χρόνια, κάθε πρωί, ένας μικρός κότσυφας της σιγοψιθυρίζει όλα τα νέα της περιοχής και εκείνη τον κερνάει κουλουράκια με σουσάμι που του αρέσουν. Μεγάλες αγάπες της είναι ο Χρήστος-Μανουήλ και ο Ηλίας, διότι εκτός του ότι είναι οι εγγονοί της, είναι επίσης και οι καλύτεροί της φίλοι. Βέβαια, εκείνοι ζουν με τους γονείς τους, Γιάννα και Κωστή, στην ωραία Ρόδο, αλλά μήπως η αγάπη υπολογίζει αποστάσεις; Όχι, βέβαια! Άλλωστε, υπάρχουν και τα παραμύθια! Μόλις, λοιπόν, τους διηγείται κάποια από αυτά, αμέσως εμφανίζονται πολύχρωμα ουράνια τόξα, μεγάλα, σαν γέφυρες τεράστιες, και τους ενώνουν στη στιγμή! Α, για να μην το παραλείψουμε, εργάστηκε ως δημοσιογράφος του Δημοτικού Ραδιοφώνου της πόλης της για αρκετά χρόνια, καθώς επίσης και σε άλλα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά. Στο ίδιο διάστημα εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου του Δήμου Χαλκιδέων. Στον ιδιωτικό τομέα υπήρξεδιοικητικό στέλεχος μεγάλης αλυσίδας καταστημάτων, καθώς και υπάλληλος της Συν/κής Τράπεζας Εύβοιας. Συνοδοιπόρο ζωής έχει τον γιατρό, χειρουργό, Μανώλη Δεληγιάννη, και φωτεινότερο σημείο αναφοράς της τον γιο της Κωστή Λιάκο, αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού. Όταν… μεγαλώσει, θέλει να γίνει μελισσοδιασώστρια! (Καιρό τώρα έχει ξεκινήσει την εκπαίδευσή της και λεπτομέρειες θα σας διηγηθεί σε επόμενες ιστορίες.)