Βιζυηνός, Γεώργιος

Βιζυηνός Γεώργιος . (1849-1896) Πεζογράφος και ποιητής. Γεννήθηκε στη Βιζύη της Θράκης (από εκεί και το Βιζυηνός). Το επώνυμό του ήταν Μιχαηλίδης. Οι γονείς του ήταν φτωχοί και σε ηλικία 11 ετών τον έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη να μάθει ράφτης. Μετά 2 χρόνια πήγε στην Κύπρο στην υπηρεσία του δεσπότη. Εκεί εργαζόταν και παράλληλα παρακολουθούσε και το σχολαρχείο. Επειδή αρίστευσε, στάλθηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης για σπουδές. Εκεί έγραψε τα πρώτα του ποιήματα, που τα εξέδωσε με τίτλο "Ποιητικά Πρωτόλεια" το 1873. Αργότερα γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας και μετά από ένα χρόνο πήγε στη Γερμανία για να συνεχίσει τις σπουδές του. Το 1874 βραβεύτηκε στο "Βουτσιναίο διαγωνισμό". Το 1876 βραβεύτηκε πάλι στο "Βουτσιναίο διαγωνισμό" με την ποιητική του συλλογή "Άρες-Μάρες Κουκουνάρες". Έζησε επίσης στο Παρίσι και στο Λονδίνο, όπου έγραψε πολλά από τα έργα του. Στο Λονδίνο τύπωσε τη συλλογή του "Ατθίδες αύραι". Το 1884 επέστρεψε στην Αθήνα. Μετά το θάνατο του πλούσιου ευεργέτη του Γεωργίου Ζαρίφη (1882) τα οικονομικά του δεν ήταν καλά. Δημοσίευε σε διάφορα περιοδικά για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Οι στερήσεις όμως κλόνισαν τα νεύρα του και παρόλο που έγινε για μικρό χρονικό διάστημα καθηγητής στη δραματική σχολήτου Ωδείου, τρελάθηκε και τον έκλεισαν στο φρενοκομείο (1892) όπου και πέθανε. Ο Βιζυηνός είναι ο θεμελιωτής του νεοελληνικού διηγήματος. Χειρίζεται άριστα τη δημοτική γλώσσα. Κυριότερα έργα του: Διηγήματα: "Το αμάρτημα της μητρός μου", "Ποίος ήτο οφονεύς του αδελφού μου", "Το μόνον της ζωής μου ταξίδιον", "Μοσκώβ Σελήμ", "Συνέπειαι παλαιάς ιστορίας". Ποιητικά: "Ατθίδες Αύραι", "Ποιητικά Πρωτόλεια", "Βοσπορίδες αύραι". Το 1955 εκδόθηκαν τα "Άπαντά" του.