Βοκάκιος

Βοκάκιος Ιωάννης . Ιταλός συγγραφέας και ουμανιστής (1313 - 1375). Γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν νόθος γιος Φλωρεντινού τραπεζίτη και μιας ευγενικής Παριζιάνας. Έζησε στη Φλωρεντία μέχρι την ηλικία των 12 χρόνων. Μετά έφυγε για τη Νάπολη με προορισμόνα εκπαιδευτεί στο εμπόριο, προοπτική που δεν πραγματοποιήθηκε. Αργότερα εγκατέλειψε και τις νομικές σπουδές και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη λογοτεχνία. Την περίοδο που μελετούσε το εκκλησιαστικό δίκαιο και σύχναζε στην αυλή του βασιλιά Ροβέρτου της Ανδεγαβίας, νόθος ο ίδιος, ερωτεύεται τη νόθα κόρη του βασιλιά που γρήγορα τον περιφρόνησε. Η χρεοκοπία της τράπεζας των Μπάρντι όπου εργαζόταν τον έφερε πίσω στη Φλωρεντία, όπου γύρω στα 1350 έγραψε το "Δεκαήμερο". Είναι ένα από τα αριστουργήματατης παγκόσμιας λογοτεχνίας, μέσα στα εκατό διηγήματα του οποίου παρουσιάζονται με συναρπαστικότατο τρόπο τα ήθη της εποχής εκείνης. Ξαναγύρισε αργότερα στη θρησκευτική πίστη και στην αυστηρότητα των ηθών και μάλιστα, αν δεν τον εμπόδιζε ο Πετράρχης,θα κατέστρεφε το Δεκαήμερο. Από τότε επιδόθηκε στις κλασικές σπουδές. Πριν από τη συγγραφή του "Δεκαήμερου" έγραψε και πολλά άλλα έμμετρα και πεζά έργα. Τα πρώτα του έργα τα έγραψε στη Νάπολη και είναι τα εξής: Μικρό ποίημα με τίτλο "Το κυνήγι τηςΆρτεμης", "Φιλόστρατος", "Φιλόκαλος". Αργότερα έγραψε το ειδυλλιακό παραμύθι "Νυμφαίος του Αμέτο", το ποίημα με την αλληγορική σημασία "Ερωτικό όραμα", το ερωτικό διήγημα με μορφή ερωτικού έπους "Φιαμμέτα" και το μυθολογικό ειδύλλιο "Νυμφαίος του Φιέζολε". Τα υπόλοιπα έργα του είναι διάφορες πραγματείες στα λατινικά. Αυτές είναι: "Περί της γενεαλογίας των θεών", "Βουκολικό άσμα", "Περί των ενδόξων ανδρών", "Περί ορέων και δασών" και "Διάσημες γυναίκες". Το 1374 ο Βοκκάκιος εγκαταστάθηκε οριστικά στο Τσερτάλντο της Ιταλίας, όπου και πέθανε ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα.