φίλΑργος

Ο Φίλαργος Πέτρος (1339-1410), ήταν τον τελευταίο χρόνο της ζωής του ο 211ος (αντι)πάπας της Καθολικής Εκκλησίας, με το όνομα Αλέξανδρος Ε΄. Καταγόταν από τη Νεάπολη Λασιθίου Κρήτης και είχε μεγάλη φήμη ως θεολόγος. Λένε, ότι ήταν πράος, διαλεκτικός,γενναιόδωρος, φίλος των τεχνών και της μουσικής, ότι δεν είχε ροπή στον πλούτο, ούτε επιθυμούσε την επίγεια εξουσία. Δέκα μήνες μετά την εκλογή του απέθανε, και δεν πρόλαβε να θριαμβεύσει στη Ρώμη. Ο φίλΑργος (Νικόλαος Χ. Μιχάκης) γεννήθηκε το1956 στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου Κρήτης. Μεγάλωσε στον Χουμεριάκο, το χωριό των γεννητόρων του (όπου έμαθε τα πρώτα γράμματα), και στη Νεάπολη (όπου τέλειωσε το γυμνάσιο). Δεν γοητεύεται από μεταφυσική και θρησκείες. Είναι λάτρις του Ορθού Λόγου και της Λογοτεχνίας? και του εν τη Φύσει Θεού του οποίου πιστεύει ότι είναι γιος, όπως είστε και όλοι Εσείς κι ας μην το ξέρετε. Αγαπά το ρητό του Ηράκλειτου: «κύνες γαρ καταβαΰζουσιν ων αν μη γινώσκωσι». Αποθαυμάζει και παραστέκεται με σέβας και παρρησία στα (Θε)ανθρώπινα πάθη? ελπίζοντας στη λυτρωτική Γνώση, σε καμιά τυφλή πίστη. Αναλώθηκε στα του Ασκληπιού, μαντεύοντας τα «μυστικά» που κρύβονταν στους κτύπους της καρδιάς Σας. Τώρα πια, ξέρει πως δεν υπάρχουν μυστικά, τα λάθη κι η πορεία είναι κοινά? δεν ρωτά όταν κτυπά η καμπάνα. Το Nusquam ονειρεύεται, για όλα του Κόσμου τα παιδιά... Το παρωνύμιο σημαίνει Φίλος του ομηρικού κυνός: «Άργος, Οδυσσήος ταλασίφρονος... ουρή μέν ρ' ο γ΄ έσηνε και οΰατα κάββαλεν άμφω... αυτάρ ο νόσφιν ιδώναπομόρξατο δάκρυ...» (Οδύσσεια, Ρ, 292-304). Ζώντας με τον Άργο κατανόησε την κυνική φιλοσοφία, μετάπεσε στην επικούρεια φιλότητα, και ξεκίνησε ν’ αγαπά τη Ζωή. Το παρωνύμιο αυτό είναι ένας γλυκύς συνδυασμός ονομάτων, μια άκρατη έκφραση ευγνωμοσύνης. Και για τον γράφοντα ο πιο τιμητικός τίτλος που έχει.