Φραγκιάς, Αντρέας

Ο Αντρέας Φραγκιάς (1921-2002), γεννήθηκε στην Αθήνα. Γιος του Εμμανουήλ Φραγκιά από την Κρήτη και της Αλεξάνδρας από την Αθήνα. Μαθήτευσε στο Βαρβάκειο Πρότυπο Λύκειο (πρακτικό τμήμα) και γράφτηκε στην ΑΣΟΕΕ χωρίς να μπορέσει να αποφοιτήσει. Το 1947έζησε εξόριστος στην Ικαρία για οκτώ μήνες. Τη στρατιωτική του θητεία υπηρέτησε επίσης εξόριστος στη Μακρόνησο. Από το 1945 ξεκίνησε η δημοσιογραφική του επαγγελματική δραστηριότητα από την εφημερίδα Ελεύθερη Ελλάδα. Ήταν μέλος της Ένωσης ΣυντακτώνΗμερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1955 με το μυθιστόρημα Άνθρωποι και σπίτια. Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό βραβείο Μυθιστορήματος (1955 για το έργο του Το πλήθος). Έργα του μεταφράστηκαν στα γερμανικά, ρωσικά, ρουμανικά, ουγγρικά και γαλλικά. Το έργο του Αντρέα Φραγκιά τοποθετείται στο χώρο της μεταπολεμικής ελληνικής πεζογραφίας. Βασικό χαρακτηριστικό των μυθιστορημάτων του είναι το πλήθος ως κυρίαρχο πρόσωπο, χαρακτήρες που τείνουν να χάσουν την ατομικότητά τους μέσα από αλλοτριωτικούς μηχανισμούς, εντασσόμενους είτε σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι (στα πρώτα του έργα που αναφέρονται στην περίοδο της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου) είτε σε ένα γενικότερο απρόσωπο σύστημα (στα τελευταία του έργα). Το ύφος της γραφής του συνδυάζει τη ρεαλιστική απεικόνιση μιας κατάστασης που εξελίσσεται προς το χειρότερο με την αλληγορική λειτουργία των γεγονότων.