Φυντανίδης, Σεραφείμ

Ο Σεραφείμ Φυντανίδης γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1937 στο Περιστέρι, χώρο στον οποίο είχαν εγκατασταθεί οι γονείς του ως πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη.[1] Στα μαθητικά του χρόνια εξέδιδε μαζί με τους συμμαθητές του το έντυπο Μαθητική Ηχώ (περίπουτο 1955), ενώ στη συνέχεια δούλεψε εθελοντικά ως Αρχισυντάκτης στην εβδομαδιαία εφημερίδα Το περιστέρι (1955 με 1959). Ο πατέρας του ήταν ηλεκτροτεχνίτης που έβγαζε το μεροκάματο του επιδιορθώνοντας ηλεκτρολογικά και υδραυλικά προβλήματα σε σπίτια. Αργότερα απέκτησε και δικό του μαγαζί. Πιστός στην παράδοση και τα χρηστά ήθη της εποχής και γνωρίζοντας φυσικά τη δυσκολία του εγχειρήματος καθώς και τα προβλήματα που θα προέκυπταν, ήταν αντίθετος στην επιθυμία του γιού του να σπουδάσει. Αυτό ανάγκασε τον νεαρό τότε Φυντανιδη, να δώσει κρυφά εξετάσεις το 1956 στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.), στην οποία πέρασε και από την οποία αποφοίτησε χωρίς καθυστέρηση, παρότι ήδη από το δεύτερο έτος των σπουδών του εργαζόταν άμμισθος στην εφημερίδα Έθνος. Έμμισθος πρώτη φορά εργάστηκε στην ίδια εφημερίδα, αφού αποφοίτησε από τη σχολή του και αφού ολοκλήρωσε τις στρατιωτικές υποχρεώσεις του τον Ιανουάριο του 1963 με πρώτο μισθό 1350 δραχμές. Από τον Δεκέμβριο του 1967 εργάστηκε στην εφημερίδα Απογευματινή ως βοηθός του διευθυντή της Αλέκου Φιλλιπόπουλου.[2] Στην αρχή της μεταπολίτευσης προσλήφθηκε στην εφημερίδα Ακρόπολη, της οποίας ανέλαβε για 8 μήνες τη διεύθυνση σύνταξης, θέση που υπηρέτησε μέχρι τονΜάρτιο του 1976.[1] Στις 9 Απριλίου της χρονιάς εκείνης έγινε η καθοριστική για το υπόλοιπο της ζωής και της καριέρας του, συνάντηση με τον Κίτσο Τεγόπουλο εκδότη της Ελευθεροτυπίας, εφημερίδας που είχε ιδρυθεί στην αρχή της μεταπολίτευσης (Ιούλιο 1975) και άλλαξε την μέχρι τότε καθιερωμένη σχέση Δημοσιογράφων και Εφημερίδας, έτσι όπως είχε διαμορφωθεί από την αρχή της έντυπης δημοσιογραφίας στην Ελλάδα. Στις 10 Απριλίου 1976, στις 02:00 τα ξημερώματα ανέλαβε καθήκοντα διευθυντή στην «Ε». Ωστόσο το όνομα του τυπώθηκε πρώτη φορά ως διευθυντή της μετά από 6 μήνες, διότι στο μεταξύ επεδίωξε την επιστροφή του προηγούμενου διευθυντή Αλέκου Φιλλιπόπουλου. Στα 31 χρόνια της διεύθυνσης επί Σεραφείμ Φυντανίδη, η «Ε» καθιερώθηκε στη συνείδηση τωναναγνωστών ως ένα ελεύθερο και πρωτοποριακό μέσο, ανοικτό προς τους νέους (απόδειξη το ένθετο περιοδικό schooligans που έγραψε τη δική του ιστορία), με οικολογική ευαισθησία, με πρωτότυπα εξώφυλλα και με πωλήσεις που πολλές φορές υπερέβαιναν σε καθημερινή βάση τα 150.000 φύλλα. Το 2005 ο δημοσιογράφος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος κατήγγειλε τον Φυντανίδη πως είχε χρησιμοποιήσει την επιρροή του για να αναλάβει η εταιρεία της συζύγου του έργολαβίες σχετιζόμενες με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.[3] Οι κατηγορίες αυτές, που δεν αποδείχτηκαν, πλήγωσαν τη φήμη του Φυντανίδη.[4] Με το θάνατο του Κίτσου Τεγόπουλου στις 29 Νοεμβρίου 2006 σε ηλικία 86 ετών άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση για την -ήδη 30 χρόνων- παρουσία του Σεραφείμ Φυντανίδη στην Ελευθεροτυπία. Οι διάδοχοι του Τεγόπουλου, θέλοντας να εδραιώσουν τον έλεγχο τους στην εφημερίδα, ώθησαν τον Φυντανίδη προς την έξοδο ανακοινώνοντας του τη μείωση των αποδοχών του κατά 50% και τελικά αποπέμποντάς τον στις 21 Απριλίου 2007.[4] Τα γεγονότα έδειξαν πως μαζί με την εκδιωξη του άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση για την εφημερίδα που μετά από 36,5 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, σταμάτησε την έκδοση της το πρωί της 31ης Δεκεμβρίου 2011. Ο Σεραφείμ Φυντανίδης είχε ένα σύντομο πέρασμα από την τηλεόραση, παρουσιάζοντας την εκπομπή Κυριακή με τον Σεραφείμ Φυντανίδη στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάϊ την τηλεοπτική περίοδο 2007 με 2008. Και με εξωτερικές παραγωγές στην κρατική τηλεόραση, την εκπομπή Χθες, σήμερα, αύριο, με τον Σεραφείμ Φυντανίδη τις σεζόν 2008-2009 και 2009-2010. Και τέλος την εκπομπή Οι παρέες γράφουν ιστορία το 2010-2011. Τον Απρίλιο του 2013 ανέλαβε διευθυντής της βραχύβιας εφημερίδας 6 Ημέρες[2] και το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου Δ.Σ. στο νεοσύστατοκανάλι E Channel με λογότυπο το "Ε". Παράλληλα με τη Δημοσιογραφική του καριέρα έγραψε 2 βιβλία: Το Απόδραση σε τέσσερις ηπείρους (2002, Εκδόσεις Καστανιώτη) Το 31 αξέχαστα χρόνια στο ξύλινο τιμόνι της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κυριακάτικης Ε» (2014, Εκδόσεις Παττάκη) Με την έκδοση του πρώτου του βιβλίου το 2002, ανακοίνωνε και την επιθυμία του να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο Πώς να (μη) γίνεις Δημοσιογράφος. δεν επρόκειτο όμως για μια εξαγγελία εντυπώσεων, 50 χειρόγραφα που αφορούν την συγγραφή αυτού του βιβλίου υπάρχουν στο γραφείο του. Υπήρξε επίσης Μέλος του Δ.Σ. της ορχήστρας των χρωμάτων από το 1993 μέχρι το θάνατό του. Πέθανε στις 21.00 το βράδυ της Πέμπτης 25 Δεκεμβρίου 2014 σε ηλικία 77 ετών, προδoμένος από τηνκαρδιά του, και στις 13.00 του Σαββάτου 27 Δεκεμβρίου κηδεύτηκε στο 1ο Νεκροταφείο Αθηνών.