Γιάσπερς, Καρλ

Γιάσπερς Καρλ . Γερμανός φιλόσοφος της ύπαρξης και ψυχίατρος (1883 - 1969). Από μικρός ήταν άρρωστος, καταδικασμένος σε μια ζωή όλο περιορισμούς. Μετά το γυμνάσιο παρακολούθησε για λίγο νομικά και μετά ιατρική και κυρίως ψυχιατρική. Τα ίδια χρόνια ασχολήθηκε με την ποίηση, την τέχνη και το θέατρο. Το 1921 έγινε τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας. Το 1937 οι ναζιστές τον απέλυσαν και μέχρι το 1945 διώχτηκε σκληρά. Με την πτώση του ναζισμού ξαναπήρε την έδρα του και από το 1948 μέχρι το τέλος της σταδιοδρομίας του δίδασκε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Από τα έργα του η "Γενική ψυχοπαθολογία" είναι από τα κλασικά του είδους. Κυριότερο φιλοσοφικό του έργο είναι η τρίτομη "Φιλοσοφία" (1932). Στη φιλοσοφία του Γιάσπερς σπουδαίο ρόλο παίζουν οι καταστάσεις. Δέχεται ότι πάντα βρισκόμαστε σε μία κατάσταση που επιδρά στην προσωπικότητά μας. Υπάρχουν καταστάσεις που μεταβάλλονται και καταστάσεις κοινές για όλους, που τις ονομάζει οριακές, γιατί είναι τα έσχατα και αμετάθετα όρια της ύπαρξής μας, όπως π.χ. ο θάνατος. Στο ερώτημα τι είναι το "είναι", ο Γιάσπερς παρατηρεί ότι δεν είναι ούτε υποκείμενο, ούτε αντικείμενο, αλλά το "περιέχον". "Περιέχον" είναι αυτό που βρίσκεται πέρα από τον ορίζοντα, τον περιέχει και είναι η πηγή του. ΟΓιάσπερς απορρίπτει το μαρξισμό και πιστεύει σε μια δημοκρατία πλουραλιστική.