Γκάντι, Μαχάτμα

Γκάντι Μαχάτμα Καραμσάντ [Μαχάτμα = Μεγάλη ψυχή]. Ινδός πολιτικός και φιλόσοφος, θεωρητικός της αρχής της "μη βίας" (Πορμπαντάρ 1869 - Νέο Δελχί 1948). Από πλούσια οικογένεια της κάστας των εμπόρων, σπούδασε νομικά στο Αχμενταμπάντ και κατόπι στο Λονδίνο και διατέλεσε δικηγόρος για ένα διάστημα στη Βομβάη. Από το 1893 ως το 1914 έμεινε στη Ν Αφρική, όπου αφιερώθηκε στον αγώνα για την υπεράσπιση 150.000 Ινδών, που είχαν μεταναστεύσει εκεί και αγωνίζονταν κάτω από φρικτές συνθήκες να επιβιώσουν·εκεί στηριγμένος στα δόγματα της θρησκείας γιάινα, στην οποία ανήκε διατύπωσε την αρχή του της μη βίας. Δίδαξε τη "Σαταγκράχα" (επιμονή στην αλήθεια). Τότε άρχισε να κηρύσσει τη "μη συμμετοχή", διδασκαλία όμως που παραβίασε ο ίδιος, βοηθώντας για ανθρωπιστικούς λόγους την κυβέρνηση (δημιουργία Ινδικού Ερυθρού Σταυρού στον πόλεμο των Μπόερς). Στα χρόνια που έμεινε στη Ν Αφρική υπέφερε πολλά, είχε όμως και αξιόλογες επιτυχίες. Επιστρέφοντας στις Ινδίες υπήρξε αρχικά, ως μέλος του κόμματος του Κογκρέσου, πιστός στην αγγλική κυβέρνηση, υποβοηθώντας έτσι τη συμμετοχή 1.000.000 Ινδών στρατιωτών στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο· μετά όμως τη σφαγή στο Αμριτσάρ (1919), στράφηκε αποφασιστικά εναντίον της. Ξεσήκωσε την Ινδία σε γενική εκστρατεία παθητικήςαντίστασης και άρνησης συνεργασίας με τους Άγγλους και έγινε η ψυχή του κινήματος Σβάντεσι (ανεξαρτησία). Η τακτική που ακολούθησε ήταν: μη συμμετοχή στα δάνεια, δικαστική απεργία, αποχή από τα αγγλικά σχολεία και άρνηση κατάληψης κάθε πολιτικής ή στρατιωτικής θέσης. Το 1922 φυλακίστηκε με αποτέλεσμα την άνοδο της φήμης του ως εθνικού ηγέτη και αγίου. Μετά την αποφυλάκισή του, το 1924, γύρισε στις Ινδίες προσπαθώντας να βελτιώσει τη θέση των παριών. Το 1930, με την περίφημη "πορεία του αλατιού",συγκλόνισε και κινητοποίησε εναντίον των Άγγλων ολόκληρη την Ινδία. Φυλακίστηκε πάλι, αλλά αναγκασμένη η αγγλική κυβέρνηση να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις, τον αποφυλάκισε. Υπέγραψε το σύμφωνο του Δελχί (1931) και τον ίδιο χρόνο πήρε μέρος στη διάσκεψη του Λονδίνου, όπου αξίωσε την ανεξαρτησία της Ινδίας. Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων συνέχισε την εκστρατεία της ανυπακοής (1932). Ακολουθούν νέες φυλακίσεις (1932 - 1933). Αγωνίστηκε, καταφεύγοντας ακόμα και σε απεργία πείνας, για να βελτιώσει τους όρους διαβίωσης των παριών. Μετά την έκρηξη του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου προσφέρθηκε να βοηθήσει την Αγγλία, με τον όρο να εγγυηθεί η τελευταία την ανεξαρτησία της Ινδίας. Η Αγγλία αρνήθηκε και ο Γκάντι διακήρυξε το δικαίωμα της Ινδίας νααντιταχτεί στον πόλεμο και να κινητοποιήσει μια εκστρατεία ανυπακοής. Το 1942 αρνήθηκε να δεχτεί τις καθυστερημένες πια προσφορές της Αγγλίας και φυλακίστηκε μέχρι το 1944. Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις που κατέληξαν το 1947 στην ανεξαρτησία της Ινδίας, αλλά παρά τις απεγνωσμένες του προσπάθειες απέτυχε να εμποδίσει το χωρισμό της Ινδίας από το Πακιστάν. Η προσπάθειά του όμως να αντιμετωπίσει νικηφόρα την αγγλική πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" και να αδερφώσει τους λαούς της Ινδίας ανεξάρτητα από κάθε διαφορά φυλής ή θρησκείας, προκάλεσε το μίσος των φανατικών ινδουιστών και στις 30 Ιανουαρίου του 1948 δολοφονήθηκε από αυτούς. Η γιγάντια προσωπικότητα του Γκάντι δεσπόζει και σήμερα πάνω από τη σύγχρονη Ινδία, της οποίας υπήρξε πνευματικός ηγέτης και θεμελιωτής.