Γκόρκι, Μαξίμ

Γκόρκι Μαξίμ . Φιλολογικό ψευδώνυμο του κορυφαίου Ρώσου θεατρικού συγγραφέα Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πεσκόφ (Νίζνι Νοβγκορόντ 1868 - Μόσχα 1936). Σε ηλικία 10 χρόνων ορφάνεψε και για να ζήσει δούλεψε στους δρόμους. Ήταν αυτοδίδακτος, αλλά το 1884 προσπάθησενα φοιτήσει στο πανεπιστήμιο του Καζάν και εκεί αναμειγνύεται και με το λαϊκό κίνημα. Το 1892 καθιερώθηκε στο συγγραφικό χώρο με το διήγημα "Μακάρ Τσούντρα" και απέκτησε παγκόσμια φήμη με τα μυθιστορήματα "Φόμα Γκορντέγιεφ" και "Οι μικροαστοί". Γνωρίζεται με τους οπαδούς του Λένιν στη Μόσχα και μεγάλο μέρος από τα έσοδά του τα έδινε στο κόμμα. Το 1905 μετά τη σφαγή της "Ματωμένης Κυριακής" φυλακίζεται και όταν αποφυλακίζεται το 1906 φεύγει στο Βερολίνο. Εκεί γνωρίζεται με τον Λένιν και τον Τρότσκι. Γύρισε στη Ρωσία το 1913 με τη γενική αμνηστία, αλλά την εγκαταλείπει αργότερα, γιατί η ζωή του κινδύνευε από αντιπάλους του. Επέστρεψε το 1932 με προτροπή και προσπάθειες του Στάλιν και εκλέχτηκε πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών. Αλλά με την επανέκδοση των έργων του "Οι Ζίκοφ" και "Οι τελευταίοι" η θέση του άρχισε να κλονίζεται. Πέθανε το 1936 στις προετοιμασίες των μεγάλων εκκαθαρίσεων και τα αίτια του θανάτου του δεν ξεκαθαρίστηκαν. Επίσης ανεξήγητα μέσα στον ίδιο χρόνο πέθαναν και όσοι παραβρέθηκαν στην κηδεία του. Το έργο του "Μάνα" θεωρείται αριστούργημα της ρωσικής λογοτεχνίας.