Ίττεν, Γιοχάννες

Γεννήθηκε στο Sudern-Linden της Ελβετίας. Την περίοδο 1904-6 εκπαιδεύτηκε ως δάσκαλος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στη Βέρνη, ερχόμενος σε επαφή με τις καινοτόμες ιδέες του παιδαγωγού Φρίντριχ Βίλχελμ Φρέμπελ, αλλά και την ψυχανάλυση. Το 1909 αποφάσισε να αφιερωθεί στη ζωγραφική και γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γενεύης, ωστόσο απογοητευμένος από την εμπειρία του με τους δασκάλους του, επέστρεψε για ένα διάστημα στη Βέρνη. Επιστρέφοντας στη Γενεύη, παρακολούθησε τα μαθήματα του Ελβετού ζωγράφου Eugene Gilliard (1861–1921), ενώ το 1913 μετέβη στη Στουτγκάρδη για σπουδές στην ακαδημία του Adolf Holzel, πρωτοπόρου στο είδος της αφηρημένης τέχνης. Ήρθε σε επαφή με τις περιοδικές εκδόσεις του κινήματος του Γαλάζιου Καβαλάρη (Der Blaue Reiter) και από το 1915 χρονολογούνται μερικοί από τους πρώτους σημαντικούς πίνακες που φιλοτέχνησε, όπως ο Καλός Σαμαρείτης, καθώς και οι πρώτες αφηρημένες συνθέσεις του. Υπήρξε ιδρυτής μίας ιδιωτικής σχολής καλών τεχνών, χρησιμοποιώντας μη συμβατικές μεθόδους διδασκαλίας με στόχο τη μάθηση μέσα από τη δημιουργία και το παιχνίδι. Τον Οκτώβριο του 1919 διορίστηκε ως δάσκαλος στη σχολή Μπαουχάους της Βαϊμάρης, αναλαμβάνοντας τα εργαστήρια της ξυλουργικής, της τοιχογραφίας και της επεξεργασίας τουμετάλλου. Υπήρξε μία από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες της σχολής και εκείνος που διαμόρφωσε και δίδασκε τον πρώτο κύκλο σπουδών της (Vorkurs), ένα προπαρασκευαστικό στάδιο διάρκειας έξι μηνών. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1910 συνδέθηκε στενά με το συγκριτικό θρησκευτικό κίνημα Mazdaznan, βασισμένο σε ιδέες του Χριστιανισμού και του Ζωροαστρισμού. Ο Ίττεν ενσωμάτωσε στοιχεία του κινήματος αυτού στη διδασκαλία του, καθιερώνοντας για παράδειγμα ειδικό διαιτολόγιο ή ασκήσεις διαλογισμού,ενώ αρκετοί μαθητές ακολούθησαν το παράδειγμά του, γεγονός που οδήγησε τελικά στη δημιουργία μίας διακριτής ομάδας μαθητών, οπαδών του Mazdaznan, επιφέροντας πόλωση στις τάξεις της σχολής. Το 1923 αποχώρησε από τη σχολή Μπαουχάους και μετέβη στηνκοινότητα Mazdaznan του Herrliberg, όπου λειτούργησε εργαστήριο υφαντουργίας. Τρία χρόνια αργότερα ίδρυσε νέα σχολή ζωγραφικής, γραφικών τεχνών, φωτογραφίας και αρχιτεκτονικής στο Βερολίνο, ενώ από το 1932 μέχρι το 1938 ανέλαβε τη διεύθυνση της Flachenkunstschule του Κρέφελντ, στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Έργα του παρουσιάστηκαν στην έκθεση «Εκφυλισμένης τέχνης» των Εθνικοσοσιαλιστών που διοργανώθηκε το 1937 στο Μόναχο. Ο Ίττεν μετανάστευσε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην Ολλανδία και κατόπιν επέστρεψε στην Ελβετία όπου ανέλαβε τη διεύθυνση του Μουσείου Βιομηχανικού Σχεδιασμού (Museum fur Gestaltung) της Ζυρίχης, μέχρι το 1954.