Ιωάννου, Γιώργος

Ο Γιώργος Ιωάννου (ψευδώνυμο του Γιώργου Σορολόπη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Καταγόταν από την Ανατολική Θράκη, απ όπου η οικογένειά του έφυγε μετά την οικονομική της καταστροφή. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, έζησε στη Χαλκιδική και την Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, όπου διετέλεσε βοηθός καθηγητής στην έδρα Αρχαίας Ιστορίας το 1954. Την ίδια χρονιά πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με την ποιητική πλακέτα Ηλιοτρόπια. Από το 1958 και εξής συνεργάστηκε με το περιοδικό Διαγώνιος και στις εκδόσεις της Διαγωνίου εξέδωσε τα ποιήματά του (1963). Το 1964 εκδίδεται η συλλογή πεζογραφημάτων του Για ένα φιλότιμο, που τον καθιερώνει ως μια σημαντική νέα φωνή των νεοελληνικών γραμμάτων. Σε πρώτο πρόσωπο ο Ιωάννου αφηγείται ιστορίες που διαδραματίζονται στις φτωχογειτονιές της Θεσσαλονίκης, θέτοντας τα θεμέλια για την ερωτική, όπως ο ίδιος την ονόμαζε, σχέση του με τη γενέτειρά του στο έργο του. Από το 1956 και ως το 1971 εργάστηκε ως φιλόλογος σε διάφορα ιδιωτικά και δημόσιασχολεία της Ελλάδας και στη Βεγγάζη της Λιβύης. Το 1971 μετατέθηκε σε αθηναϊκό γυμνάσιο και λίγο αργότερα στο Υπουργείο Παιδείας, όπου παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Από το 1978 ως το 1982 κυκλοφόρησε το περιοδικό Φυλλάδιο, με δική του επιμέλεια και συγγραφή κειμένων. Ασχολήθηκε με την πεζογραφία, το θέατρο, το δοκίμιο, το χρονογράφημα, τις μεταφράσεις αρχαιοελληνικών κειμένων και τη λαογραφία (Δημοτικά τραγούδια της Κυνουρίας, Τα δημοτικά μας τραγούδια, μαγικά παραμύθια του ελληνικού λαού, Παραλογές, Καραγκιόζης 1, 3, κ.α.). Καινοτόμησε εισηγούμενος το πεζογράφημα, το αφηγηματικό κείμενο χωρίς ιδιαίτερη λογοτεχνική ταξινόμηση, και πολλοί συγγραφείς στη συνέχεια τον μιμήθηκαν. Το έργο του, συνδυάζοντας το τραγικό με το γκροτέσκο, το σοβαρό με το ελαφρύ και το διδακτισμό με την οικειότητα, αγκάλιασε ένα ευρύ κοινό, που αναγνώρισε στις καθημερινές του μορφές τον εαυτό του. Πήρε μέρος σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και δημοσίευσε κείμενά του στον περιοδικό και ημερήσιο Τύπο. Το 1979 τιμήθηκε με το Α Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, για το έργο του Το δικό μας αίμα. Πέθανε από μετεγχειρητική επιπλοκή στην Αθήνα σε ηλικία πενήντα οχτώ χρόνων και κηδεύτηκε στη Θεσσαλονίκη.