Ιωάννου, Κώστας Ε.

Ο Κωνσταντίνος Ιωάννου (1919 - ), ήταν Έλληνας αντιστασιακός στις ένοπλες ομάδες του ΕΔΕΣ, του Ν. Ζέρβα και ιστορικός της Εθνικής Αντίστασης. Γιος του Επαμεινώνδα και της Αικατερίνης, γεννήθηκε στη Δράμα Μακεδονίας το 1919. Ήταν κληρωτός του 1940 όταν και ξέσπασε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 στον οποίο και συμμετείχε. Μετά την εισβολή της Γερμανίας και την τριπλή κατοχή της Ελλάδας που ακολούθησε ο Κ. Ιωάννου, κάτοικος τότε της Αθήνας, αποφάσισε να συνεχίσει τον αγώνα αντίστασης. Έτσι τονΔεκέμβριο του 1941 μυήθηκε στην οργάνωση εθνικής αντίστασης του ΕΔΕΣ της Αθήνας, όπου και άρχισε να προσφέρει πολλαπλές υπηρεσίες. Τον επόμενο χρόνο στις 23 Σεπτεμβρίου του 1942 κατατάχθηκε ως ένοπλο μέλος με τον βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού στοΓενικό Αρχηγείο του ΕΔΕΣ. Στη συνέχεια ανέλαβε διάφορες αποστολές συντονισμού με τα διάφορα αρχηγεία της οργάνωσης άλλοτε ως σύνδεσμος του Γενικού Αρχηγείου και άλλοτε ως οργανωτικός σύμβουλος. Λόγω όμως των πολλών κακουχιών του ανταρτοπολέμου ασθένησε και για δύο μήνες παρέμεινε νοσηλευόμενος στη περιοχή του Βάλτου. Τον Ιούλιο του 1943 ανέλαβε διοικητής λόχου στη Στρατιωτική Διοίκηση Κλειδιού - Άρτας στην Ήπειρο. Στις 2 Αυγούστου του 1943 προήχθη, επ΄ ανδραγαθία, στο βαθμό του υπολοχαγού τουπυροβολικού και στο τέλος του ίδιου μήνα τοποθετήθηκε στο επιτελείο του Γεν. Αρχηγείου. Στις 2 Μαΐου του 1944 του ανατέθηκε η διεύθυνση της Οργάνωσης Νέων του ΕΔΕΣ (ΕΔΕΕ). Στις 28 Νοεμβρίου του 1944 ο Ναπολέων Ζέρβας τον προήγαγε στον βαθμό του λοχαγού του πυροβολικού. Τέλος απολύθηκε από τις Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών στις 12 Φεβρουαρίου του 1944, ημερομηνία όπου και διαλύθηκαν οι ομάδες αυτές κατ΄ επιταγή της τότε κυβέρνησης. Ο Κ. Ιωάννου είχε λάβει μέρος σε πολλές μάχες εναντίον τωνκατακτητών Γερμανών και Ιταλών αλλά και κατά Αλβανών Τσάμηδων και καθώς και στις αδελφοκτόνες συγκρούσεις του ΕΛΑΣ, επιδεικνύοντας πολλές φορές "άφθαστο ηρωισμό και αυταπάρνηση". Υπήρξε ένας από τους πρώτους συνεργάτες και συμπολεμιστές του Ν. Ζέρβα, που όπως πιστοποιεί ο ίδιος ο Ν. Ζέρβας, εργάσθηκε με πίστη και φανατισμό υπέρ ευόδωσης του Εθνικού Αγώνα. Ο Κ. Ιωάννου μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, τιμήθηκε από τον Βασιλέα Παύλο με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας, τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ τάξεως καθώς και με το μετάλλιο εξαίρετων πράξεων, που προτάθηκαν προηγουμένως από τον Ν. Ζέρβα.