Λε Γκοφ, Ζακ

Ο Ζακ Λε Γκοφ, από τους κυριότερους εκπροσώπους της σχολής της «Νέας Ιστορίας», γεννήθηκε το 1924 στην Τουλόν. Απόφοιτος της Ecole Normale Superieure, agrege της ιστορίας, γίνεται το 1962 διευθυντής σπουδών κι από το 1972-1975 πρόεδρος του VIου τμήματος της Ecole Pratique des Hautes Etudes που ιδρύθηκε λίγα χρόνια πριν από τον Fernand Braudel. Από το 1975 ώς το 1977 είναι πρόεδρος της Ανώτατης Σχολής Κοινωνικών Επιστημών (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales) που διαδέχθηκε το VIο τμήμα.Η ενασχόλησή του με το ίδρυμα αυτό σηματοδοτεί την επιθυμία του να ανανεώσει τη μεσαιωνική ιστορία με τη συνδρομή των κοινωνικών επιστημών. Αυτός ο προσανατολισμός διαφαίνεται στο έργο του La Civilisation de l’ occident medieval (1964) που δημιούργησε και κατέστησε δημοφιλή μια καινούργια άποψη για το Μεσαίωνα, περισσότερο σύνθετη αλλά και ταυτοχρόνως περισσότερο ελκυστική. Από το έτος 1969 είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Annales.
Η συμβολή του Λε Γκόφ στη μεσαιωνική ιστορία περιέχει δύο πτυχές. Πρώτον, συγκροτεί μια κοινωνική ιστορία της μεσαιωνικής πόλης. Ο Marc Bloch ήταν ο πρώτος που πρότεινε την αντικατάσταση της επίσημης και θεσμικής ιστορίας της φεουδαρχίας από μια κοινωνική προσέγγιση, ακολουθούμενος από δύο γενιές ειδικών (Georges Duby, Robert Fossier, Pierre Toubert). Οι έρευνές του όμως αφορούσαν κυρίως την αγροτική ιστορία. Ο Λε Γκοφ πρώτος οικοδόμησε μια κοινωνική ιστορία της πόλης και με το βιβλίο του Les Intellectuels au Moyen εge (1957) άνοιξενέα πεδία έρευνας. Το ενδιαφέρον του Λε Γκοφ για την πόλη μαρτυρούν και τα έργα του L’Histoire de la France urbaine (σε συνεργασία με τον Georges Duby, 1980) και L’Homme medieval (1989). Δεύτερον, ο Λε Γκοφ συνέβαλε αποφασιστικά σε μια ιστορία των μεσαιωνικών νοοτροπιών, αξιοποιώντας τη συμβολή της ανθρωπολογίας, συνδέοντας μεταξύ τους πεδία ώς τότε διακριτά όπως τη θεολογία με τις εμπορικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες (La Naissance du purgatoire, 1981, La Bourse et la vie, 1986) και χρησιμοποιώντας πηγές φαινομενικά περιθωριακές ή ελάσσονες: τη λογοτεχνία, τους θρύλους, τα κηρύγματα, τις εικόνες, τις τελετουργίες. (Pour un autre Moyen εge, 1977, L’ Imaginaire medieval, 1985). Παράλληλα ο Λε Γκοφ ασχολήθηκε και με την ιστοριογραφία: Faire de l’ Histoire με τον Nora (1974), La Nouvelle Histoire, με τους Chartier και Revel (1978), Histoire et Memoire (1988).