Λιούγκος, Ηλίας

1956- Γεννήθηκα από γονείς αγρότες, σ’ ένα βουνό, σε μια ερημιά, στο μοναδικό σπίτι που υπήρχε σε απόσταση μιας ώρας περίπου από το xωριό Λάλιζα Ιωαννίνων, απ’ όπου και κατάγομαι. Ο πατέρας μου, άνθρωπος τίμιος, σκεπτόμενος και με αναζητήσεις, ένα είδος θυμόσοφου, μου μετέδωσε ότι καλό υπάρχει μέσα μου. Τον θυμάμαι σκυφτό με γυαλιά δίπλα στη λάμπα πετρελαίου, με ύφος αθώου παιδιού, να ξεκοκαλίζει το χοντρό αγαπημένο του βιβλίο, που απ έξω έγραφε με ξεθωριασμένα γράμματα, “Αμαρτωλών Σωτηρία”. Οι γονείς μου, με χαρακτήρες εντελώς διαφορετικούς, σμίλεψαν μέσα μου ροπές αντίθετες, που έκτοτε προσπαθώ να ισορροπήσω. Οι δυσάρεστες συγκρούσεις μεταξύ τους με τραυμάτισαν τόσο, ώστε για πολλά χρόνια περιφρονούσα και απέφευγα αυτόν τον τόπο. Όμως όσο μεγαλώνω διαπιστώνω πως τελικά εκεί ανήκω και ότι καλό ανθίζει μέσα μου, εκεί έχει τις ρίζες του. Εκεί άρχισα να ονειρεύομαι αγναντεύοντας το μακρινό ορίζοντα και πίσω απ τα βουνά της Αλβανίας. Εκεί η μυρωδιά του ξύλου, το χώμα οι πέτρες, οι συμβουλές του πατέρα μου. Εκεί τα Ηπειρώτικα τραγούδια στα πανηγύρια της περιοχής, και ο ήχος της φλογέρας που συχνά έπαιζε ο πατέρας μου τα βράδια στο τζάκι με μάγεψαν τόσο ώστε με προέτρεψαν σε ηλικία πέντε ετών να επιλέξω οριστικά και αμετάκλητα το δρόμο του μουσικού. • 1968 - Τελειώνω το δημοτικό σχολείο και την επόμενη μέρα φεύγω για την πόλη των Ιωαννίνων. Τέσσερα χρόνια στο καφενείο του αδελφού μου. Το βράδυ στο νυχτερινό σχολείο. Χρόνια αθωότητας και παραμελημένης εφηβείας σε μια πόλη με αυθεντικούς ανθρώπους , υγρασία και ωραίους δρόμους για περιπάτους. Καθόλου εύκολα όμως για έναν ονειροπόλο που δεν ξέρει τι θέλει και πως να το ζητήσει . Οι ευαισθησίες μου για τη μουσική μεγεθύνονται μα δεν βρίσκουν καμιά ανταπόκριση. Όμως η μουσική στη ζωή μου, σαν μια κόκκινη διαπεραστική γραμμή, μου δείχνει πάντα την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσω και εδώ μου έδειξε ότι έπρεπε να φύγω. • 1972- Έρχομαι για πρώτη φορά στην Αθήνα. Περιπλανήσεις, ανέχειες, αποτυχημένες απόπειρες για άσχετα επαγγέλματα. Μια τυφλή αναζήτηση όμως, ευτυχώς με οδηγεί στον αληθινό μου κόσμο. • 1976 -Γνωρίζω το Μάνο Χατζιδάκι. Η ζωή μου αλλάζει. Αμέσως κατάλαβα ότι βρήκα αυτό που έψαχνα. Κάτι σαν να ξημέρωσε και είδα για πρώτη φορά το φως του ήλιου. Δάσκαλος, φίλος πατέρας και συνεργάτης ο Μάνος, μου έκανε την τιμή να με εντάξει στους δυο τρεις ανθρώπους που επιθυμούσε να συναντά σχεδόν κάθε μέρα επί είκοσι χρόνια, μέχρι την ημέρα που έφυγε. Εκεί γνώρισα τον εαυτό μου, το αληθινό πρόσωπο της τέχνης και κυρίως έμαθα να διακρίνω την καλή μουσική απ‘ όπου κι αν προέρχεται κι αυτή είναι η μεγάλη μου κληρονομιά. Αν δεν τον είχα γνωρίσει ίσως και να είχα χαθεί. • 1983 -Σε ηλικία είκοσι επτά ετών αγοράζω επιτέλους πιάνο και αρχίζω τις μουσικές μου σπουδές. Δυστυχώς όμως λόγω τεμπελιάς δεν τις ολοκλήρωσα. Το έχω μετανιώσει. • 1983- 1994 –Δίσκοι, συναυλίες σε όλο τον κόσμο, επιτέλους κάποια χρήματα, ανεμελιά και ατέλειωτα ξενύχτια στην οδό Ριηγίλλης. • 2000- Γνωρίζω τη σύντροφό μου που με απαλλάσσει από βαριάς μορφής κατάθλιψη, μου χαρίζει το γιο μου και με ανέχεται μέχρι σήμερα. • 2003- Γεννήθηκε ο γιός μου ο Ορέστης. Η ζωή μου αλλάζει για δεύτερη φορά. Είπα πρέπει να σοβαρευτώ, να τον μεγαλώσω. Μάταια! Μάλλον ο Ορέστης με μεγαλώνει κι εγώ απλώς τον αγαπώ. • 2010 – Ζω ανάμεσα σε δυο κόσμους, σχεδόν ισορροπιστής και όχι διχασμένος,. Την ημέρα τρεχάματα λογαριασμοί σχολεία οικογενειακά καθήκοντα τράπεζες κ.λπ., κι όταν νυχτώνει δραπετεύω στις ερημιές της σκέψης και σε λαβύρινθους αγέννητων τραγουδιών. • ΠΙΣΤΕΥΩ στην ποίηση, στην υπέρβαση, στη δύναμη της πίστης, στη μυρωδιά του ξύλου, στη συνέπεια, στις ανατροπές, στον άγιο έρωτα, στην ισορροπία των αντιθέτων, στην πειθαρχία και στον ελεύθερο χρόνο. • ΦΟΒΑΜΑΙ τους φόβους μου, τους σεισμούς, την αγοραφοβία μου, και τους δήθεν καλλιτέχνες. • ΛΕΞΕΙΣ-ΦΡΑΣΕΙΣ- ΟΝΟΜΑΤΑ . Τσαρούχης, καλοκαίρι, Χατζιδάκις, αξιοκρατία, Χρήστος Γιανναράς, Portishead, Μεγάλος ερωτικός, επαγρύπνηση, Tom waits, Κωστής Παπαγιώργης, Rene Magritte, Γιάννης Αγγελάκας, Nikola Piovani, Μάλαμας, Roger waters, Hooverphonic, άλλα θέλω κι άλλα κάνω, Massive Attack, Για πού το ‘βαλες καρδιά μου, Ουρανός, Franz Schubert, μαμά γερνάω, Disney, Mahler, Κική Δημουλά, Radiohead, Ορέστης, Καληνύχτα!