Λοϊσίου, Έλενα

Γεννήθηκα στην Αθήνα. Μεγάλωσα κι εγώ υπό το καθεστώς της δήθεν «ανθρώπινης» κοινωνίας. Από τα σχολικά μου χρόνια αγαπούσα την ποίηση και το θέατρο. Ξεκίνησα στα οκτώ μου χρόνια να γράφω ποιήματα και μπροστά στον καθρέφτη να τα απαγγέλω με ύφος ηθοποιού. Ήμουν παιδί μελαγχολικό και ντροπαλό. Στο λύκειο ξεθάρρεψα. Σπούδασα οικονομικά και όλο το «πακέτο» σπουδών ( αγγλικά, υπολογιστές κ.λ.π. ), για να γίνω μέλος του «καθωσπρεπισμού» της πατρίδας μου, αλλά η καρδιά μου ήταν πάντα δοσμένη σε κάθε είδους παιδοψυχολογική διαταραχή, σε κάθε είδους αλήθεια. Ασχολήθηκα λίγο με τα ναυτιλιακά και ανήσυχη καθώς ήμουν έφυγα κι άνοιξα δική μου εταιρία . Για αρκετά χρόνια μάθαινα τους ανθρώπους και την πραγματική ζωή μέσα από τις εμπορικές συναλλαγές . Περνώντας τα χρόνια και νιώθοντας την δίψα της ψυχής μου που είχε ανάγκη να μοιραστεί, πούλησα την εταιρία και άρχισα να αφουγκράζομαι τους ήχους της εποχής. Μέσα από διαλέξεις και σεμινάρια παιδοψυχολογίας μπόρεσα να διαβάσω και κάπως να καταλάβω την παιδική ψυχή, ως άνθρωπος και όχι ως ειδήμων. Ξεκίνησα να γράφω ότι «άκουγα» από τις παιδικές ψυχές που περνούσαν τυχαία δίπλα μου. Κάποιες φορές σοκαριζόμουν τόσο από τα ακούσματα, που όλη νύχτα έκλαιγα. Άλλες πάλι, τρόμαζα από το μέγεθος του πόνου που μπορεί να αντέξει μια παιδική ψυχή! Μετά από πολλά χρόνια αποφάσισα να γράψω το πρώτο μου μυθιστόρημα με ήρωα ένα μικρό κοριτσάκι που μέχρι τα δώδεκα χρόνια του βίωσε τόση απόρριψη που δεν αντέχει ανθρώπου νους…