Μακίν, Αντρέι

Ο Ρώσος, γαλλόφωνος πεζογράφος Αντρέι Μακίν γεννήθηκε το 1957 στο Κρασνογιάρσκ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στη Σιβηρία, και μεγάλωσε στην Πένζα, επαρχιακή πόλη της Ομοσπονδιακής Περιοχής του Βόλγα. Από πολύ μικρός ήρθε σε επαφή με τη γαλλική γλώσσακαι άρχισε να γράφει ποιήματα στα γαλλικά και στα ρωσικά. Το 1987 έφυγε για τη Γαλλία στο πλαίσιο μιας ανταλλαγής εκπαιδευτικών και αποφάσισε να εγκατασταθεί εκεί. Του δόθηκε πολιτικό άσυλο και ο ίδιος επέλεξε να γράφει πλέον μόνο στα γαλλικά. Ωστόσο, αρχικά, χρειάστηκε να παρουσιάσει τα έργα του ως μεταφράσεις από τα ρώσικα, καθώς αντιμετώπισε τη δυσπιστία των εκδοτών για το ότι έγραφε τόσο καλά σε μια δεύτερη γλώσσα. Τα πρώτα δύο του μυθιστορήματα δεν γνώρισαν καμιά επιτυχία και πέρασε αρκετόςκαιρός ώσπου να βρει εκδότη για το τέταρτο βιβλίο του Η κληρονομιά, το οποίο εκδόθηκε εντέλει στη Γαλλία το 1995 και κέρδισε το βραβείο Γκονκούρ και το βραβείο Μεντισίς. Έκτοτε έγραψε πολλά βιβλία και μεταφράστηκε σε περισσότερες από σαράντα γλώσσες. Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί Η κληρονομιά, 1997, Ελεγεία για την Ανατολική Ευρώπη, 2002, Η κόρη του ήρωα, 2002, Το αμάρτημα της Όλγας Αρμπελίνα, 2002, Η γυναίκα που περίμενε, 2004, Η μουσική μιας ζωής, 2004 και Η ανθρώπινη αγάπη, 2008.