Michon, Pierre

Ο Πιέρ Μισόν προτού γράψει τους «Βίους ελάσσονες» (1984), που του «χάρισαν» το Βραβείο της Γαλλικής Ραδιοφωνίας (Prix France Culture), ήταν, όπως εξομολογείται, ένας απένταρος που έπαιζε μικρούς ρόλους στο θέατρο. Ο πενηνταπεντάχρονος Γάλλος συγγραφέας γεννήθηκε το 1945 στο Καρντ, ένα χωριουδάκι της επαρχίας Κρεζ στην κεντρική Γαλλία και σήμερα ζει κοντά στην Ορλεάνη. Στην Ελλάδα, το έργο του έφθασε με καθυστέρηση: οι «Βίοι» μεταφράστηκαν δεκαέξι χρόνια μετά την πρώτη γαλλική τους έκδοση από τηνΚατερίνα Κολλέτ («Ινδικτος»). Λίγους μήνες μετά, ο Βλάσης Καμάρας απέδωσε τέσσερις νουβέλες, οι οποίες στεγάστηκαν υπό τον τίτλο «Ο βίος του Ζοζέφ Ρουλέν - Κύριοι και υπηρέτες» («Εστία»). Δεν ανήκει στην κατηγορία των συγγραφέων που τα βιβλία τουςπουλάνε σαν ζεστά ψωμάκια. Να καταλάβετε ότι τα δώδεκα χιλιάδες αντίτυπα των «Βίων» εξαντλήθηκαν μέσα σε δώδεκα χρόνια. Και είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα, γιατί εν δυνάμει αναγνώστες δεν είναι μόνον οι εντός της Γαλλίας κατοικούντες, αλλά όπου στον κόσμο μιλούν γαλλικά.Οι ήρωες του Μισόν δεν είναι άνθρωποι χορτασμένοι που έχουν όλα τα καλά επάνω τους. Αντιθέτως είναι αντιήρωες, φτωχοί μεροκαματιάρηδες, άνθρωποι της υπαίθρου, τις περισσότερες φορές αλκοολικοί, άβουλοι, καταφρονεμένοι αυτής τηςζωής, που με την ιδιόμορφη και εκλεπτυσμένη πρόζα του τους αναγορεύει σε αγίους της λογοτεχνίας.