Μόσκα, Γκαετάνο

Ο Γκαετάνο Μόσκα (Gaetano Mosca, 1858-1941) υπήρξε πρωτοπόρος Ιταλός κοινωνιολόγος, ένας εκ των τριών θεμελιωτών της κοινωνιολογικής «θεωρίας των ελίτ» (μαζί με τον Βιλφρέντο Παρέτο και τον Ρόμπερτ Μίχελς, που αποτέλεσαν την τριανδρία της «σχολής τωνμακιαβελιστών»). Σύμφωνα με την γενική αντίληψη της «θεωρίας των ελίτ», η συγκέντρωση της εξουσίας σε ένα μικρό σύνολο ατόμων (που ο Μόσκα αποκαλεί «άρχουσα τάξη», «κυβερνώσα τάξη» ή «πολιτική τάξη») είναι γεγονός σταθερό και αναπόφευκτο σε όλες τιςκοινωνίες, και κάθε μετάβαση από το ένα πολιτικό σύστημα στο άλλο είναι, στην πραγματικότητα, μια αντικατάσταση της παλαιάς ιθύνουσας τάξης με μια νέα. Ο Μόσκα πρωτοδιατύπωσε την θεωρία του ήδη το 1883, στο έργο του «Θεωρία του κράτους και κοινοβουλευτική κυβέρνηση» (Teorica dei governi e governo parlamentare) και την επεξεργάσθηκε πλήρως στα «Στοιχεία πολιτικής επιστήμης» (Elementi di scienza politica).