Μπελώνης, Παναγιώτης

Ο Παναγιώτης Αντ. Μπελώνης γεννήθηκε στο Δαράτσο Χανίων στις 18 Οκτωβρίου 1929, από μητέρα Κρητικιά και πατέρα πρόσφυγα από τη Μικρά Ασία. Πέθανε στις 12 Μαΐου 2009. Η ζωή του ήταν δύσκολη και πολυτάραχη. Όταν πήγαινε στην τετάρτη δημοτικού, ξεκίνησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος και η κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς τον ανάγκασε να σταματήσει το σχολείο. Παρότι ήταν πολύ νέος, είχε έντονα πατριωτικά αισθήματα και προσπάθησε να αντισταθεί στον κατακτητή. Σε ηλικία δεκατριών ετών, προσπαθώντας να βοηθήσει μια ομάδα Νεοζηλανδών να δραπετεύσει από τις φυλακές, συνελήφθη και κρατήθηκε για δώδεκα ημέρες στα κεντρικά κρατητήρια της Γκεστάπο Χανίων. Για εκδίκηση οι Γερμανοί φυλάκισαν τη μητέρα του οκτώ ημέρες. Για την πράξη του αυτή τιμήθηκε το 2001, μαζί με έναν επιζώντα από την ομάδα των Νεοζηλανδών, στην 60ή επέτειο της Μάχης της Κρήτης, από την πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας Έλεν Κλαρκ με το μετάλλιο βετεράνου του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου. Η γερμανική κατοχή στοίχειωνε τους εφιάλτες του όλη του τη ζωή. Νεαρός ακόμα ξεκίνησε να δουλεύει στα κτήματα της οικογένειάς του, αλλά, ανήσυχο πνεύμα όπως ήταν, γρήγορα ασχολήθηκε με το εμπόριο. Σε ηλικία τριάντα επτά ετών, τον Δεκέμβριο του 1966, ήταν επιβάτης του πλοίου «Ηράκλειον», που ναυάγησε ανοιχτά της Φαλκονέρας, και κατάφερε να διασωθεί έπειτα από δεκατρείς ώρες στη θάλασσα. Η συναισθηματική του φόρτιση από το ναυάγιο τον έκανε να επιθυμεί να γράψει ένα βιβλίο, για να μάθουν οι συγγενείς των θυμάτων την αλήθεια. Μεγάλη του αγάπη ήταν το διάβασμα. Καθημερινά ενημερωνόταν από τουλάχιστον δύο εφημερίδες και είχε διαβάσει έναν πολύ μεγάλο αριθμό βιβλίων, με προτίμηση στα ιστορικά. Οι γνώσεις που απέκτησε από το διάβασμα σε συνδυασμό με τις δημοκρατικές του αρχές τον έκαναν στοχαστή. Παντρεύτηκε και απέκτησε δύο παιδιά. Η απώλεια του γιου του έκανε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μαρτυρικά. Συχνά έλεγε ότι θα ήταν καλύτερα να μην είχε σωθεί από το ναυάγιο, για να μη ζήσει τον χαμό του παιδιού του. Έφυγε από τη ζωή πληγωμένος το 2009.