Νατζαρή, Μαρσέλ

Ο Μαρσέλ Νατζαρή, Έλληνας Σεφαραδίτης Εβραίος, γεννήθηκε το 1917 στη Θεσσαλονίκη. Πολέμησε ως έφεδρος Δεκανέας στην Αλβανία. Ήταν μεταξύ των συγκεντρωμένων Εβραίων στην πλατεία Ελευθερίας στις 11 Ιουλίου 1942 και στη συνέχεια στάλθηκε από τους Γερμανούς ναζί σε καταναγκαστικά έργα στη Μενεμένη. Όταν απελευθερώθηκε κατάφερε να ξεφύγει από τη Θεσσαλονίκη και εντάχθηκε στις τάξεις του ΕΛΑΣ. Συνελήφθη από τους Γερμανούς και βασανίστηκε στα κρατητήρια της οδού Μέρλιν, στις φυλακές Αβέρωφ και στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Όταν αποκαλύφθηκε η εβραϊκή του καταγωγή στάλθηκε με την τελευταία αποστολή Εβραίων από την Αθήνα στο Άουσβιτς. Εκεί υποχρεώθηκε να δουλέψει στη διαβόητη ομάδα Ζόντερκομάντο και είδε την καταστροφή των Εβραίων της Ευρώπης με ταμάτια του. Ήταν επίσης μάρτυρας στην ηρωική εξέγερση των Ζόντερκομάντο. Βέβαιος ότι δεν θα επιβιώσει, κατέγραψε τη μαρτυρία του και τις τελευταίες του επιθυμίες σε ένα γράμμα και το έθαψε μέσα στις στάχτες του στρατοπέδου. Το γράμμα βρέθηκε τυχαία το 1980. Ο Νατζαρή τελικά επιβίωσε και επιστρατεύθηκε ξανά ως έφεδρος Δεκανέας κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου. Εκείνη την περίοδο έγραψε ένα δεύτερο χειρόγραφο όπου αφηγείται όλη την ιστορία του. Οι μαρτυρίες του αποτελούν μοναδικά ντοκουμένταγια τα τεράστια εγκλήματα των Γερμανών ναζί κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.