Ναχμίας, Μπέρυ

Η Μπέρρυ Ναχμίας (1924-2013) γεννήθηκε στην Καστοριά από σεφαραδίτες γονείς. Είκοσι χρονών γνώρισε μαζί με όλη την εβραϊκή κοινότητα της πόλης της την εκτόπιση από τους Γερμανούς στο στρατόπεδο του Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Η εξόντωση της εβραϊκής κοινότητας της Καστοριάς υπήρξε ολοσχερής, τριάντα πέντε μόνον άτομα επέστρεψαν από τα χίλια που εκτοπίστηκαν. Η Μπέρρυ, που έχασε όλη της την οικογένεια, τους συγγενείς και τους φίλους, επέζησε. Θα μοιραστεί με την ξαδέλφη της Γκίτα Ζαχαρία τις τρομερές πορείες θανάτου, την παραμονή στο Ράβενσμπρουκ και σε άλλα μικρότερα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την απελευθέρωση στο Μάλχοβ στις 4 Μαΐου του 1945, για να επιστρέψει μετά από τρομερές περιπέτειες στην Ελλάδα το καλοκαίρι του ’45. Παρά τις τεράστιες δυσκολίες, έχτισε μια νέα ζωή, παντρεύτηκε κι έκανε δύο παιδιά. Μετά από ένα σύντομο διάστημα στη Θεσσαλονίκη, η οικογένεια ήρθε στην Αθήνα το 1953, όπου έζησε ώς τον θάνατό της (2013). Μετά από τέσσερις περίπου δεκαετίες σιωπής, άρχισε να βυθίζεται στη μνήμη του στρατοπέδου και να την επεξεργάζεται, ώσπου το 1989 εξέδωσε το βιβλίο της Κραυγή για το αύριο. Στη συνέχεια, αφοσιώθηκε στην υπόθεση της μνήμης του Ολοκαυτώματος μέσα από μια πολυσχιδή δράση που κράτησε ώς το τέλος της ζωής της. Υπήρξε Πρόεδρος της «Ένωσης Ομήρων Ισραηλιτών Ελλάδας» για πάνω από είκοσι χρόνια και ήταν εξαιρετικά δραστήρια.