0
Your Καλαθι
Ονέ, Ζωρζ
Εγγονός του διάσημου γιατρού Μπλάνς, γεννημένος στο Παρίσι το 1848, ο Ζώρζ Ονέ, αν και αρχικά προορισμένος για τη δικηγορία, ξεκίνησε καριέρα ως δημοσιογράφος, ενώ τελικά φαίνεται ότι τον κέρδισε η λογοτεχνία. Μέχρι το 1875, χρονογραφούσε στις εφημερίδες "Pays", και "Constitutionnel" ενώ εξέδιδε γι' αρκετό διάστημα το "Journal d' un bourgeois de Paris", είδος χρονογραφήματος όπου σχολίαζε επίκαιρα γεγονότα. Από το 1875 κι έπειτα, γνωρίζει αρκετή επιτυχία με τα δύο πρώτα θεατρικά έργα που γράφει,το "Regina Sarpi" και το "Marthe", μια κωμωδία σε τέσσερις πράξεις. Ωστόσο, το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Serge Panine" (1881), -το οποίο εντάσσεται σε μια σειρά μυθιστορημάτων με τίτλο "Αγώνες ζωής" ("Batailles de vie") -απέδειξε πως το ταλέντο του εκφραζόταν πολύ καλύτερα σ' αυτό το λογοτεχνικό είδος. Ακολούθησαν η "Κόμισσα Σάρα" (1883), "Οι κυρίες του Κρουά-Μορ" (1884), "Ο ιατρός Ραμώ" (1889), "Ο βασιλιάς του Παρισιού" (1889) και πολλά άλλα έργα που αγαπήθηκαν από το ευρύ κοινό, κυρίωςαπό τους μιικροαστούς, όχι όμως από το λαό ή από τις ανώτατες κοινωνικές τάξεις.
Ο Ονέ δούλεψε αρκετά στη διασκευή των μυθιστορημάτων σε θεατρικές παραστάσεις και το αντίστροφο. "Ο αρχισιδηρουργός", λ.χ., ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή το 1883, στο θέατρο "Gymnase", όπου παίχτηκε για έναν ολόκληρο χρόνο. Τα έργα του χαρακτηρίστηκαν χαριτωμένα και γεμάτα ηθικά διδάγματα, ταυτόχρονα όμως, ο Ονέ έγινε αποδέκτης αυστηρής κριτικής. Είναι αλήθεια ότι από άποψη δημιουργικότητας και λογοτεχνικώνευρημάτων, δεν μπόρεσε να δώσει κάποιο πρωτοπόρο στοιχείο στο κοινό. Οι χαρακτήρες στα έργα του είναι σχεδόν πανομοιότυποι, αφού στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την αστική ή την αριστοκρατική τάξη, ενώ η γραφή του μοιάζει ν' απευθύνεται αποκλειστικά σε κοινό αστών. Τα έργα του βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με το νατουραλισμό, που εκείνη την εποχή θριάμβευε· από την πλευρά του, ο Ονέ, θαυμαστής της Γεωργίας Σάνδη και αντίπαλος του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, υπηρετεί το ρεύμα του ιδεαλισμού,εκμεταλλευόμενος την επιρροή που είχε στο ευρύ κοινό. Πέθανε το 1918.
Ο Ονέ δούλεψε αρκετά στη διασκευή των μυθιστορημάτων σε θεατρικές παραστάσεις και το αντίστροφο. "Ο αρχισιδηρουργός", λ.χ., ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή το 1883, στο θέατρο "Gymnase", όπου παίχτηκε για έναν ολόκληρο χρόνο. Τα έργα του χαρακτηρίστηκαν χαριτωμένα και γεμάτα ηθικά διδάγματα, ταυτόχρονα όμως, ο Ονέ έγινε αποδέκτης αυστηρής κριτικής. Είναι αλήθεια ότι από άποψη δημιουργικότητας και λογοτεχνικώνευρημάτων, δεν μπόρεσε να δώσει κάποιο πρωτοπόρο στοιχείο στο κοινό. Οι χαρακτήρες στα έργα του είναι σχεδόν πανομοιότυποι, αφού στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την αστική ή την αριστοκρατική τάξη, ενώ η γραφή του μοιάζει ν' απευθύνεται αποκλειστικά σε κοινό αστών. Τα έργα του βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με το νατουραλισμό, που εκείνη την εποχή θριάμβευε· από την πλευρά του, ο Ονέ, θαυμαστής της Γεωργίας Σάνδη και αντίπαλος του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, υπηρετεί το ρεύμα του ιδεαλισμού,εκμεταλλευόμενος την επιρροή που είχε στο ευρύ κοινό. Πέθανε το 1918.