Σπυροπούλου, Δέσποινα. Γεωργ.

Η Δέσποινα Σπυροπούλου, κατά κόσμον σχολείου κυρία Νούλη, ταξιδεύει τριάντα τέσσερα (34) χρόνια με παιδιά μέσα στο σχολείο και έξω από αυτό, με όχημα την τέχνη και τη φαντασία, «κι όπου μας βγάλει» λέει. Ακόμη λέει πως, αν δεν γινότανε δασκάλα... θαγινότανε δασκάλα! Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός βιολογικού παιδιού, του Ιωάννη, και εκατοντάδων παιδιών της καρδιάς της. Γεννήθηκε από την Κυριακή και τον Γεώργιο Σπυρόπουλο στο Άργος Ορεστικό τον Γενάρη του 1964, εκεί που η απέραντη μάνα φύσηκαι ο ανοιχτός και «γενναιόδωρος» ορίζοντας την «προόρισαν» να είναι ελεύθερη κι ονειροπόλα! Σκάρωνε πάντα ιστορίες και παραμύθια και τα χάριζε πάντα και μόνο στα παιδιά της καρδιάς της, στα σχολιαρούδια της, στα μαθητούδια της, και τα ανέβαζε μ’ αυτά στη σκηνή και στο πάλκο και γέμιζε το σχολείο ανάσες καθαρτικές, εξαγνιστικές, σωστικές, απελευθερωτικές, λυτρωτικές και αύρα καλλιτεχνική και δημιουργική πνοή, που στο διάβα τους κατάφερναν να παρασέρνουν καθετί μικρόκαρδο που συναντούσαν στην αρχή του σχολικού διαδρόμου και να το φτάνουν στο τέλος του μεγάλο, πολύ μεγάλο! Ο Ιωάννης της, το φως των ματιών της όπως η ίδια τον αποκαλεί, της είπε ότι ως παιδί θα ήθελε πολύ να είχε διαβάσει αυτό το παραμύθι και της ζήτησε να το εκδώσει για όλατα παιδιά, μικρά μα και μεγάλα σαν κι αυτόν!