Τολστόη, Λέων

Τολστόι Λέων Νικολάγιεβιτς . Διάσημος Ρώσος φιλόσοφος και συγγραφέας (1828 - 1910). Μικρός έμεινε ορφανός, αλλά η μεγάλη κτηματική του περιουσία του εξασφάλισε τα μέσα να μορφωθεί. Σε νεαρή ηλικία έμαθε καλά γαλλικά και μετά τις εγκύκλιες σπουδές τουγράφτηκε στο πανεπιστήμιο της Πετρούπολης, όπου όμως παρασύρθηκε σε διασκεδάσεις και παραμέλησε τα μαθήματά του. Το 1847 εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο και γύρισε στη γενέτειρά του Γιασνάια Πολιάνα, με σκοπό να ανεβάσει το ηθικό και βιοτικό επίπεδο τωνχωρικών, αλλά απέτυχε. Το 1851 κατατάχτηκε εθελοντής στο στρατό και πήρε μέρος στον Κριμαϊκό πόλεμο. Έτσι γνώρισε από πολύ κοντά την ψυχή του Ρώσου στρατιώτη. Τον ίδιο χρόνο έγραψε και το πρώτο του διήγημα: "Παιδική ηλικία". Στον πόλεμο διακρίθηκε και έφτασε στο βαθμό του στρατηγού διοικητή μεραρχίας στη Σεβαστούπολη. Τότε έγραψε τις περίφημες "Διηγήσεις της Σεβαστούπολης". Μετά τον πόλεμο, στην Πετρούπολη πήρε μέρος στην κίνηση για την απελευθέρωση των Ρώσων χωρικών και έγραψε τα έργα: "Νεότητα", "Συνάντηση", "Δύο Ουσάροι", "Οι Κοζάκοι", "Εισβολή" κ.ά. Το 1858 ταξίδεψε στην Ευρώπη και έγραψε τα έργα: "Λουκέρνη", "Αλβέρτος" κ.ά. Το 1858 ταξίδεψε στην Ευρώπη και έγραψε τα έργα: "Λουκέρνη", "Αλβέρτος" κ.ά. Έπειτα επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου ίδρυσε πρότυπο σχολείο για τους χωρικούς, ενώ ταυτόχρονα ασκούσε και καθήκοντα ειρηνοδίκη. Το 1862 νυμφεύτηκε και απέκτησε 13 παιδιά. Από τότε άρχισε να γράφει τα πιο αξιόλογα από τα έργα του: "Πόλεμος και Ειρήνη" (1864 - 1869) και "Άννα Καρένινα" (1873 - 1876). Το 1874 εγκατέλειψε τα εγκόσμια και θέλησε να μοιράσει τα κτήματά του στους φτωχούς, όμως συνάντησε την αντίδραση της γυναίκας του. Συνέχισε να γράφει αριστουργήματα: "Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς" (1884 - 1886), "Η Σονάτα του Κρόιτζερ" (1890), "Το κράτος του ζόφου" (1895), "Κύριος και υπηρέτης" (1895), "Τι είναι η τέχνη" (1898), "Ανάσταση" (1899), "Ο Σαίξπηρ και το δράμα" (1906), "Σε τι συνίσταται η πίστη μου" (1884 - 1888), "Τα Ευαγγέλια" (1890), "Εκκλησία και κράτος" (1891) κ.ά. Για τις θρησκευτικές του ιδέες στα τελευταία αυτά έργα αφορίστηκε από τη ρωσική εκκλησία, διότι θεωρήθηκαν αιρετικές. Το 1910, σε ηλικία 82 χρόνων εγκατέλειψε το σπίτι του, για να ζήσει ως ερημίτης, αλλά ύστερα από μερικούς μήνες πέθανε από πνευμονία.