Τσέστερσον, Γκίλμπερτ Κιθ

Ο G. K. Chesterton (1874-1936) γεννήθηκε στο Λονδίνο και πέθανε στο Beaconsfield του Μπάκινχαμσαϊρ. Πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στο St Paul's School, όπου, παρ' όλες τις προσπάθειές του να παραμείνει διακριτικά αφανής, ξεχώρισε από πολύ μικρός γιατις λογοτεχνικές του επιδόσεις. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας στο University College του Λονδίνου και εικονογράφησης στο Slade School of Art, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του· εκεί συνάντησε τον Ernest Hodder-Williams, ο οποίος τον παρότρυνε να ασχοληθεί με την κριτική βιβλίων για λογαριασμό του Bookman. Έτσι ξεκίνησε την καριέρα του ως μυθιστοριογράφος. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου (πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, πολιτικό και θεολογικό δοκίμιο, λογοτεχνική κριτική), και άσκησε -με τη μυθοπλασία και την ειρωνία του- έντονη κοινωνική κριτική. Εκτός από τους πέντε τόμους αστυνομικών ιστοριών με ήρωα τον Πατέρα Μπράουν ("The Innocence of Father Brown", 1911, "The Wisdom of Father Brown", 1914, "The Incredulityof Father Brown", 1926, "The Secret of Father Brown", 1927 και "The Scandal of Father Brown", 1935), γνωστότερα έργα του είναι: "The Napoleon of Notting Hill" ("Ο Ναπολέων του Νότινγκ Χιλ", 1904), "The Man Who Was Thursday" ("Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη", 1908), η μελέτη του για τον Ντίκενς, "Charles Dickens: A Critical Study" (1906), τα δοκίμιά του "Orthodoxy" (1908) και "The Everlasting Man" (1925), κ.ά. Η δημοσιογραφία υπήρξε προνομιακό πεδίο για τον Τσέστερτον. Αρθρογράφος στην εφημερίδα Daily News, και με εβδομαδιαία στήλη γνώμης στην Illustrated London News, έγραψε περίπου τέσσερις χιλιάδες άρθρα – τα περισσότερα δημοσιευμένα στο έντυπο G.K.’s Weekly, που ίδρυσε και διηύθυνε ο ίδιος από το 1925 έως τον θάνατό του. Έγραψε επίσηςμονογραφίες για εξέχουσες μορφές της αγγλόφωνης λογοτεχνίας, με κορυφαία τη μελέτη του για τον Κάρολο Ντίκενς. Τα κείμενα κοινωνικής κριτικής και οι πολιτικο-ιστορικές του αναλύσεις, συγκεντρωμένα, μεταξύ άλλων, στα βιβλία του The Defendant (1901), Twelve Types (1902), και Heretics (1905), αποκαλύπτουν έναν φλογερό και ανεδαφικό μεταρρυθμιστή. Πολιτικά ξεκίνησε ως φιλελεύθερος, αλλά, μετά από μια σύντομη ριζοσπαστική περίοδο υποστήριξε την αναδιανομή της γης. Χαρακτηριστική για την πολιτική τουσκέψη είναι η πραγματεία του What’s Wrong with the World (1910). Αξιοσημείωτο είναι το λογοτεχνικό του έργο – η συλλογή διηγημάτων The Club of Queer Trades (1905), καθώς και το αλληγορικό μυθιστόρημα Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη (1908). Ανάμεσαστα πιο επιτυχημένα του έργα συγκαταλέγονται τα αφηγήματα με ήρωα τον ιερέα-ντετέκτιβ Πατέρα Μπράουν, τα οποία συνδυάζουν τη μυθοπλασία και το χιούμορ με την οξύτατη ματιά πάνω στην κοινωνία της εποχής του.