Τσιάμη, Σοφία

Γεννήθηκα σ’ ένα χωριό της Ημαθίας, το Μακροχώρι. Ένα χωριό τόσο μακρύ όσο και το όνομά του. Και δεν θα το πιστέψετε! Οι δρόμοι του έχουν αρχή αλλά δεν έχουν τέλος… Μεγαλώνοντας, ένας απ’ αυτούς μ’ έφερε στην Αθήνα, τη μεγάλη πρωτεύουσα! Ένιωσαμόνη και φοβισμένη, μα για καλή μου τύχη απέκτησα έναν πολύτιμο φίλο, τον Λόγο. Τέσσερα χρόνια με φιλοξένησε στο σπίτι του, μία τεράστια έπαυλη με αμφιθέατρα, βιβλιοθήκες και διακριτικό τίτλο «Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών». Ένα πρωί, όντας πλέον Φιλό-λογος με βούλα και υπογραφή, πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Το σπίτι μου πλημμύρισε βιβλία: γραμματική, αρχαία τραγωδία, νεότερη και σύγχρονη ιστορία. Ακολούθησε και η ξενόγλωσση παιδεία. Μα σαν γεννήθηκαν τα δύο μου παιδιά, ανακάλυψα πόσο μοναδικά είναι τα παιδικά βιβλία – και ψέματα ή αλήθεια– και τα παραμύθια! Τα πρώτα με οδήγησαν σε σεμινάρια γραφής. Τα δεύτερα σε σεμινάρια αφήγησης. Πρίγκιπες, πριγκίπισσες, βασιλοπούλες, βασιλόπουλα, δράκοι, νεράιδες, ξωτικά, γοργόνες, πειρατές μού χάρισαν απλόχερα μαγεία! Έτσι, έγραψα την πρώτη μου ιστορία … και μετά τη δεύτερη… και μετά την τρίτη… και μετά την τέταρτη… και μετά την πέμπτη και μετά…. η μαγεία συνεχίζεται! Α! Ξέχασα να σας πω ότι στο μεταξύ άλλαξα πορείακι απέκτησα καινούρια κατοικία! Ζω, όχι μόνη μου πια, αλλά με τον άνδρα μου και τα δυο μας παιδιά στην Κουλούρα! Ένα χωριό τόσο στρογγυλό, όσο και το όνομά του. Και δεν θα το πιστέψετε! Οι δρόμοι του είναι στρωμένοι με χρυσαφένιο σουσάμι και δενέχουν ούτε αρχή ούτε τέλος… Το βιβλίο μου Ένα αγόρι... ένας ψαράς... Δύο όνειρα σε εικονογράφηση του Ανδρέα Κούρτη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.