Τζούμπας, Τάκης

Γεννήθηκε τη δεκαετία του `30 στ` Αμπελάκι της Σαλαμίνας. Έχει τελειώσει μόνο γυμνάσιο – κι αυτό με κακό βαθμό. Eίναι κάτοχος διπλώματος πλοιάρχου AΔ΄ τάξεως, δηλαδή καπετάνιου για τα πάσης φύσεως και μεγέθους ποντοπόρα πλοία – αν και δεντο γουστάριζε καθόλου. ΄Έχει σπουδάσει μόνος του μέσα σε χιλιάδες βιβλία, σοβαρά και ασόβαρα, μεγάλα και μικρά, όμορφα και άσχημα. Δηλαδή έχει ζήσει με τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Nίτσε, τον Pενάν, τον Mαρξ, τον Παπίνι, τον Καζαντζάκη, τον Ροΐδη, τον Φρόυντ, τον Αϊνστάιν, μέχρι και τον Λουίς Λ` Aμούρ και τον Zεράρ ντε Bιλιέ, σε όλα τα λιμάνια της γης, τα στίγματα των θαλασσών και τις πανέμορφες μπουρδελογειτονιές της ανθρωπότητας ανά την υφήλιο. Αγαπάει τον Χριστό με πάθος, πιστεύει και φοβάταιτον Θεό όλων των ψυχών, γιατί τους έχει δει με τα ίδια του τα μάτια, και ταπεινά δεν ζήτησε ποτέ τη βοήθειά τους. Γιατί; Έχει δει και το Διάβολο και το Χάρο πολλές φορές. Μα τους βλαστήμαγε τόσο βαριά κάθε φορά που στο τέλος γίγανε φίλοι. Έχει δει κι έχει σπουδάσει με θλίψη χιλιάδες τόνους «σίτον, οίνον και έλαιον» να φορτοξεφορτώνονται στις ράδες και τα λιμάνια, και δίπλα τους να πεθαίνουνε οι άνθρωποι από πείνα. Γιατί; Έχει τραγουδήσει την αγάπη και τον έρωτα με γυναίκες όλων των χρωμάτων, των φυλών και των εθνών της υδρογείου. Αυτό του `δωσε την ευκαιρία ν’ αποκτήσει το «ντοκτορά» της ανώτατης κοινωνιολογίας. Και μετά λέει ο ίδιος: «Εγώ; Όχι. Δεν είμαι εγώ αυτός ο τραβερσωμένος κι έρμαιος μέσα σε τούτη τη θαλασσωμένη ιστορία. Μπορεί όμως να `μαι κι εγώ! Όπως μπορεί να είναι κι ο κάθε άντρας που στη ζωή του κατάντησε να γίνει ναυτικός». Αλίμονο!