Wodin, Natascha

Η Ναταλία Νικαλάγεβνα Βντοβίνα, όπως είναι το πραγματικό όνομα της Νατάσας Βοντίν, γεννήθηκε στο Φιρτ της Γερμανίας το 1945. Παιδί αιχμαλώτων-εργατών που δούλευαν σε γερμανικά εργοστάσια στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου η Βοντίν πέρασε τα πρώτα πέντεχρόνια της ζωής της σε ένα παράνομο κατάλυμα, σε μια αποθήκη γερμανικής μεταλλουργίας, μιας και οι Ουκρανοί γονείς της προσπαθούσαν να αποφύγουν τον αναγκαστικό επαναπατρισμό στην ΕΣΣΔ του Στάλιν. Τα δύο επόμενα χρόνια η οικογένεια θα τα περάσει αιχμάλωτη σε ένα αμερικανικό στρατόπεδο για «εκτοπισμένους» ή «απάτριδες», «displaced persons» (DPs) όπως ήταν η επίσημη ονομασία όσων δεν δέχονταν να επιστρέψουν στις πατρίδες μετά το τέλος του πολέμου και στη συνέχεια θα μετακομίσει σε μια κτισμένη ειδικά για τους ανθρώπους αυτούς πολυκατοικία. Εκεί, λίγο πριν η Βοντίν κλείσει τα 11, θα αυτοκτονήσει η μητέρα της. Η βίαιη συμπεριφορά του πατέρα της κάθε φορά που επιστρέφει από τις περιοδείες του ως μέλος μιας κοζάκικης χορωδίας κάνουν τη Νατάσα νατο σκάσει από το σπίτι. Μετά από αρκετό καιρό άστεγη στους δρόμους της πόλης και εσωτερική σε καθολικό σχολείο, θα κάνει διάφορες δουλειές μέχρι να καταφέρει να εκπαιδευτεί για διερμηνέας και να μπορεί να ζει άνετα. Αργότερα αναδείχτηκε και σε σημαντική μεταφράστρια ρωσικής λογοτεχνίας στα γερμανικά. Μετά τα 40 της έγραψε και 12 δικά της βιβλία που έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία. Για το Με καταγωγή από τη Μαριούπολη κέρδισε το βραβείο της Έκθεσης της Λειψίας.